شدت بیماری ما به بزرگی رازهایمان است6 اسفند

«نوشتن [ترازنامه فقط برای] چپاندن آن در کشو غمانگیز است. این نواقص در تاریکی رشد میکند و در پرتو آشکارگری نابود میشود. »

کتاب پایه

v

چند بار شنیدهایم که ما به اندازه رازهای خود بیمار هستیم؟ در حالی که بسیاری از اعضاء تصمیم میگیرند از جلسات برای مشارکت کردن جزییات خصوصی زندگی خود استفاده نکنند، مهم است هر یک از ما دریابیم چه چیزی به بهترین نحو برای ما مؤثر است. درباره رفتارهایی که در بهبودی با خود به همراه داریم و در صورت آشکار شدن باعث خجالت ما میشوند، چه فکری میکنیم؟ تا چه حد در افشای رازهای خود راحت هستیم و برای این کار با چه کسی احساس راحتی میکنیم؟ اگر از مشارکت کردن برخی از جزییات زندگی خود در جلسات ناراحت هستیم، به چه کسی رجوع میکنیم؟

پاسخ این پرسشها را در برقراری رابطه با راهنما یافتهایم. اگرچه برقراری رابطه با راهنما به زمان نیاز دارد، مهم است به راهنمای خود به قدر کافی اعتماد کنیم تا کاملاً صادق باشیم. نواقص ما تنها تا زمانی که مخفی میمانند، بر قوت خود باقی هستند. اگر میخواهیم از این نواقص رهایی یابیم، باید از آنها پرده برداریم. رازها تا وقتی به عنوان راز باقی میمانند که آنها را با انسان دیگری در میان نگذاریم.

v

فقط برای امروز: از رازهای خود پرده برمیدارم. صادق بودن با راهنمای خود را تمرین میکنم.

6 اسفند
همان‌طور كه تحت تأثير بیماريم بودم، سعي در بزرگ‌نمايي كارهاي مثبت خودم مي‌كردم، همان‌طور هم سعي در پنهان كردن اشتباهات و نواقصم و افکار منفی‌ام مي‌كردم. اهميت دادن به نکات مثبت و مخفي كردن نقاط منفي يكي از رفتارهاي بيمارگونه‌اي است، كه مرا بيشتر دچار احساس شرمندگی و خجالت و گناه مي‌كرد. امروز مي‌دانم كه من با بزرگ‌نمايي و پنهان‌كاري، به‌طور ناخودآگاه مشغول خودنمايي و مطرح كردن خودم و انکار واقعیت‌ها مي‌باشم. امروز مي‌دانم كه بيماري من مي‌تواند، از من كاراكتوري بسازد كه در مقابل خود و ديگران مظلوم‌نمايي كنم. تا در اين نقش خود را مطرح و مورد تأیید دیگران كنم. آيا مي‌دانم بيماري من مي‌تواند به راحتي مرا به گذشته‌ی پُر از اشتباه و گناه ببرد و يا از آينده هيولايي وحشتناك برایم تصوير كند و يا به راحتي احساسات منفي را در من به ظهور برساند. امروز مي‌توانم با استفاده از اصول برنامه‌ی خودیاری افكارم را به سمت عشق به خود و همدردان و بندگان خدا و خدمتگزاري هدايت كنم و افكارم را از تمركز روي اين نواقص رها سازم.
ابزار برنامه را جدي بگير!

6 اسفند
من عادت داشتم فکر کنم خوب بودنم به معنای این است که هر چه میخواهم بخورم هر چه میبینم بخرم در هر ساعت از شب بخوابم و از هر فعالیتی که سرگرم کننده و مهیج نیست اجتناب کنم مشکل این بود که نتائج اینها خیلی ناراحت کننده بودند وقتی که به خودم اجازه فکر کردن در مورد انها می دادم احساس میکردم زندگیم را هدر میدهم امروز خوب شدن برای خودم از مبارزه کردن و تنش بسیار دور است اما مزایای ان قطعا جالب است . من در 2 یا 3 جلسه الانان در هر هفته شرکت میکنم نشریات روزانه را میخوانم . زمانی را برای صحبت کردن با خدا اختصاص میدهم من شدیدا سعی میکنم ارامش خود را کسب کنم و انرا مهمتر از هر چیز دیگری در زندگیم قرار دهم اکنون از هر نوع غذایی لذت میبرم به کار هایی که انها را سرگرم کننده می یابم مشغول هستم و پول خود را با روشی اگاهانه تری خرج میکنم من رشد یافتن خود را جشن میگیرم رقص و شادی میکنم و از روابط دوستا نه ام لذت میبرم شیوه زندگی من نه تنها خشک نیست بلکه نمیخواهم که اینطور نیز باشد من هنوز بی اختیار از لحظاتم لذت میبرم اما امروز با انتخاب کردن مالک انها هستم


یادآوری امروز

من سزاوار داشتن انتخاب هایی هستم که بمن اجازه دهند تا احساس خوبی در مورد خودم داشته باشم این ممکن است مستلزم صرف زمانی برای حصول نتائج باشد . اما من یک زندگی می سازم که سلامتی و عزت نفسم را گسترش می دهد این ارزش انتظار کشیدن است .
قوی ترین اصول رشد یافتن در انتخاب (تصمیم ) انسان نهفته است ..

اندیشه امروز a day at a time
ششم اسفند ماه

تا زمانیکه اعتقاد من بر این است که قادرم با تکیه به قدرت و هوش فردی به تنهایی با مسائل و مشکلات روبرو شوم از مزایای ایمان به خداوند محروم خواهم بود . این یک حقیقت است بدون توجه به اینکه اعتقاد من به وجود خداوند تا چه میزان قدرت و شدت دارد . عقاید مذهبی من علیرغم صادق بودن تا زمانی که من خود نقش خداوند را ایفا می کنم بدون روح باقی خواهد ماند . نتیجه آنکه ما پی می بریم روح باقی خواهد ماند . نتیجه آنکه ما پی می بریم تا زمانیکه ترجیح می دهیم که بر خود تکیه کنیم اتکا به قدرت خداوند خارج از دستور می باشد . تمنای من دریافتن و انجام خواست خداوند تاچه حد قدرت دارد ؟
آیا من درک کرده ام که هیچگونه تناقضی بین پذیرفتن مسئولیت اعمالم و نیاز به راهنمایی خداوند وجود ندارد ؟
آیا من به خاطر خواهم داشت که وابستگی به نطریه ( خود قادر به انجام آن هستم ) در حقیقت مانند صرف نظر کردن از نقشه جاده ای نا آشنا است که در آن سفر می کنیم ؟

"بلوغ دانستن آنست که چه وقتی برای کمک گرفتن اقدام کني ."

کپی از این مطلب فقط با ذکر نام سایت www.forum.banianbehboodi.ir مجاز می باشد .