برای زخمهای بجا مانده از شلاق اعتیاد نشانه می گذارم تا یادم نرود خداوند کجا دستم را گرفت.

معتادی که حافظه عجز هایش را ندارد ناگزیر است اشتباهات خود را تکرار کند. 

شایدتنهاکسی که قراراست بااوازنزدیک آشنا شویم خودمان باشیم

جالب است بدانیم مامعتادها برخلاف مردم عادی که از پیر شدن وگذران عمر ناراحت میشوند همدردان من هرچه سن پاکی شان بیشتر میشود خوشحال تر میشوند.

آخرین روز مصرف هرکس اولین لحظه پاکی وبهبودی اوست آنروزهرگز نباید فراموش شود زیرا مبدایک تاریخ د ر تولد معنوی وروحانی  محسوب میشودآخرین روز مصرف یادآورانتهای خط ویرانی اعتیاد است.وبعدازآن پاکی او روز شمار ودرادامه ماهیانه وبعد سال به سال به همان ترتیب روز شمار در جلسات یا کلاس های آموزشی باشور وهیجان وافر اعلام خواهد شدمن فلانی هستم یک معتاد این اندازه پاکم وبعد به افتخارش کف خواهند زد

وقتی که مادراسارت هستیم حس آزادی وآزادگی چرایی درمابوجود می آورد که ما برای رسیدن به آن حال وهوا تصمیم به رهایی ونجات می گیریم.وباید تلاش کنیم ودرآن مسیرباهرآنچه که پیش می آیدمقابله ویا بسازیم.ودر حقیقت ساختن ما شروع میشود ما معمار زندگی خود میشویم.

 برنامه به ما می اموزد که فلسفه وجودی تمام تغییرات در من توانایی رشد کردن در جهت بهتر بودن يا بهتر شدن است .
// خدایا برای این تغییرات ممنون //

قشنگترین جمله
بیادتان مى آورم تا همیشه بدانید که زیباترین منش آدمى،
محبت اوست پس؛ محبت کنید چه به دوست، چه به دشمن! که دوست را بزرگ کند و
دشمن را دوست

درد خماری فقط نشانه نیاز جسم ما به مواد مخدر نبود بلکه نشان از وخامت روحی روانی ما نیز داشت .