قانون

ﺩﯾﺸﺐ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﻓﺘﻢ ﭘﻴﺶ ﺧﺪﺍ ...
.
.
.
.
.
.
[size=10pt]ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﻭﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻣﺶ ﺑﻬﻢ ﺑﺪﻩ 5 [size=10pt]ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﻋﻤﺮﻡ ﮐﻢ ﮐﻦ 
ﮔﻔﺘﺶ : ﻧﻤﯿﺸﻪ
[size=10pt]ﮔﻔﺘﻢ : ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﻋﻤﺮﻡ ﮐﻢ ﮐﻦ
ﮔﻔﺘﺶ : ﻧﻤﯿﺸﻪ
[size=10pt]ﮔﻔﺘﻢ : ﭘﻮﻧﺰﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺍﺯﻋﻤﺮﻡ ﮐﻢ ﮐﻦ
ﮔﻔﺘﺶ : ﻧﻤﯿﺸﻪ
[size=10pt]ﮔﻔﺘﻢ :ﺧﺪﺍﺟﻮﻥ ﮐﻞ ﻋﻤﺮﻣﻮ ﻣﯿﺪﻡ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﺍﻣﺎ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻭﻥ !!
[size=10pt]ﺧﺪﺍﺑﻐﻀﺶ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﻟﻌﻨﺖ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺁﺩﻣﺎ


[size=10pt]"" ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺩﺕ ""

[size=10pt]ﺑﻤﯿﺮﯼ ﻫﻢ ﻓﺎﯾﺪﻩ ﻧﺪﺍﺭﻩ ...

 

تنهایی

چیزهای زیادی

به انسان می‌آموزد

اما تو نرو...

بگذار من نادان بمانم!

 تنهایی قشنــگ ترین و.بی منت ترین حــس دنــیاست

چــون .!!!!

برای داشــتنش نــیاز به هیچ کــس نداری....

شاید شبیه شعر تر تو باشد
بوسه های بهار
به وقت باریدن بی امان
دیگر ، گریه و خنده بهانه نمی خواهد
همین که هوا حالی به حالی می شود بس است

آسمان مثل اسم توست
وقتی امساک می کند
و خشکی ، خشمی فروخورده و آشتی نشده
از چشم ، به گوش ، به رگ و گوشت ، ریشه می کند
و خاک پر از خنده های پوسیدهاما باز ، بهار بهتر است

 

این دیوانگیست ... که از همه گلهای رُز تنها بخاطر اینکه خار یکی از آنها در دستمان فرو رفته است متنفر باشیم

این دیوانگیست ... که همه رویاهای خود را تنها بخاطر اینکه یکی از آنها به حقیقت نپیوسته است رها کنیم ..

این دیوانگیست ... که امید خود را به همه چیز از دست بدهیم بخاطر اینکه در زندگی با شکست مواجه شده ایم..

این دیوانگیست ... که از تلاش و کوشش دست بکشیم بخاطر اینکه یکی از کارهایمان بی نتیجه مانده است..این دیوانگیست ... که هیچ عشقی را باور نکنیم بخاطر اینکه در یکی از آنها به ما خیانت شده است..این دیوانگیست ... که همه شانس ها را لگدمال کنیم بخاطر اینکه در یکی از تلاشهایمان ناکام مانده ایم ..به امید اینکه در مسیر خود هرگز دچار این دیوانگی ها نشویم و به یاد داشته باشیم که همیشه شانس های دیگری هم هستند دوستی های دیگری هم هستند عشق های دیگری هم هستند نیروهای دیگری هم هستند و افق های بهتری هم هستند"تنها باید قوی و پُر استقامت باشیم و همه روزه در انتظار روزی بهتر و شادتر از روزهای پیش باشیم "!!

روزهایی هم هستند که نمی‌شود در موردشان با هیچ کسی سخن گفت؛  نه اینکه رازی در میان باشد یا رفیقی نباشد برای شنیدن و فهمیدن‌شان... از روزهایی می‌گویم که نمی‌دانی دردت چیست، اما بی‌قراری امان ت نمی‌دهد.  روزهایی که سراسر انکار و ابهام‌اند...  روزهایی که هم از جمع گریزانی، هم تنهایی آزارت می‌دهد. روزهایی که نمی‌شود به سادگی از کنارشان گذشت.  انگار متعلق به گذشته یا آینده‌ اند و به خطا در امروز ِ تو نازل شده‌اند.  فقط باید جایی نشانی از آنها گذاشت (مثلا چند علامت ِ سوال، گوشه‌ ی تقویم) و  لحظه‌شماری کرد برای گذشتن‌ شان.  روزهایِ گُنگ و لزج. __ محمد فائق __

گاهی مجبورم به آرامش عمیق سنگ حسادت کنم . . .

چقدر خیالش آسوده ست . . .

چقدر تحمل سکوتش طولانیست . . .

چقدر. . .