2014-02-04، 09:11
بيشتر انسانها با نياز غريزي جور شدن با ديگران (وفق يافتن با ديگران) به دنيا مي آيند ميل شديد به تعلق داشتن و حفظ آرامش به ما كمك ميكند تا با ديگران ارتباط داشته و بخشي از اجتماع باشيم اين غريزه باعث بقاي تمدن هاي زيادي شده و هيچ آسيبي نمي رساند، مگر اينكه تعادل خود را از دست بدهم .(متعادل نباشم) وقتي كه نيازهاي فردي خود را ناديده بگيرم . منافع خود را بخاطر ديگران قرباني كنم . خشنود كردن ديگران مخرب است االانان به من كمك كرد تا با خود توافق پيدا كنم و اجازه دهم كه به احساساتن پاسخگو باشم آرزوها و خواسته هاي خود را در نظر گرفته و هميشه مراقب خويش باشم بهترين راه حفظ اين تعادل ، ايجاد عزت نفس در خودم مي باشد وقتي كه من با احترام و مهرباني با خود رفتار ميكنم بهتر قادر خواهم بود تا با ديگران ارتباط داشته باشم .
يادآوری امروز
من تمام احساسات و غرايز وجودم را كه به دليلي وجود دارند قبول ميكنم امروز به جاي تلاش جهت دور كردن اين غرايز ، براي پيدا كردن يك تعادل كوشش خواهم كرد . " اگر من به فكر خودم نباشم چه كسي به فكر من خواهد بود ؟ و اگر فقط به فكر خودم باشم من چه هستم ؟ و اگر اكنون اين گونه نيست _ پس چه موقع ؟"
يادآوری امروز
من تمام احساسات و غرايز وجودم را كه به دليلي وجود دارند قبول ميكنم امروز به جاي تلاش جهت دور كردن اين غرايز ، براي پيدا كردن يك تعادل كوشش خواهم كرد . " اگر من به فكر خودم نباشم چه كسي به فكر من خواهد بود ؟ و اگر فقط به فكر خودم باشم من چه هستم ؟ و اگر اكنون اين گونه نيست _ پس چه موقع ؟"
حتی روز " مرگم " هم تفاهم نخواهیم داشت
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه
من اون روز سفید می پوشم
وتو سیاه