2014-02-19، 03:35
ازلقمان پرسيدند دانا كيست ؟
گفت آنكه نعمت دنيا را بر نعمت عقبي نگزيند.
گفتند توانگر كيست؟ گفت ، آنكه از عقل توانگرتراست.
گفتند چيست كه آنرا جويند و كسي نداند و نشناسد؟
گفت عاقبت كارها.
گفتند چه شيريني است كه عاقبت چشنده خود را بكشد؟
گفت ، حسد.
گفتند كدام بناست كه هرگز خراب نشود؟
گفت ، عدل.
گفتند كدام تلخي باشد كه آخرش شيرين گردد؟
گفت ، صبر.
گفتند كدام شيريني است كه عاقبت تلخ گردد؟
گفت ، شتاب.
گفتند كدام پيراهن است كه هرگز كهنه نگردد؟
گفت ، نام نيك .
گفتند كدام دشمن است كه ازهمه دوستان گرامي تراست؟
گفت ، نفس.
گفتند كدام بيماري است كه مردم از علاج آن عاجزند؟
گفت ، ابلهي.
گفتند كدام بلاست كه مردم از آن نگريزند؟
گفت ، عشق .
گفتند كدام بلندي است كه ازهمه پستي ها پست تراست ؟
گفت ،كبر.
گفتند كدام پيرايه است كه بر مرد و زن نيكوست؟
گفت ، راستي و پاكي.
گفتند خوب چيست؟
گفت ، مرگ سبك.
گفتند مرگ چيست؟
گفت ،خواب گران.
گفتند چه چيزاست كه همه خرمي ها از اوست ؟
گفت ، سخنان بزرگان.
گفتند آن چه راهي است كه وي را هيچ روي عافيت نيست ؟
گفت ، ظلم بر مظلومان و بيچارگان
سکوت
اگر سخن چون نقره است خاموشی چون زر پربها است.
***************************
عیبجویی
زیانکارترین عیبها عیب خود نادیدن است.
***************************
حقیقت
وعده مکن چیزی را که نه از توست و انکار مکن حق را که بر تو هست.
***************************
نادانی
ای پسر، موعظه بر نادانان گرانست چنانکه برای پیرمردان بالا رفتن]
مناعت ، بین خود ستائی و خود هیچ انگاری است. ارسطو
خردمند آنچه را که میداند نمیگوید و آنچه را که بگوید میداند .ارسطو
عشق انسان را از دیدن عیوب منع می كند.ارسطو
تجربه ميوه اي است که آن را نمي چينند مگر پس از گنديدن.ارسطو
آنچه شايسته نيست به آرزو مخواه،و بدان كه انتقام خدا از بنده، به خشمِ بي رحمانه و بي حرمتي و سرزنش نبـُود،بلكه به متحول كردن و ادب كردن از فرط عشق باشد. افلاطون
در جهان یگانه مایه نیكبختی انسان محبت است. افلاطون
نیرومند ترین مردم كسی است كه بر خشم خود غلبه كند. افلاطون
زینت انسان به سه چیز است علم ،محبت ،آزادی. افلاطون
عوام ثروتمندان را محترم می دانند و خواص دانشمندان را. افلاطون
گفت آنكه نعمت دنيا را بر نعمت عقبي نگزيند.
گفتند توانگر كيست؟ گفت ، آنكه از عقل توانگرتراست.
گفتند چيست كه آنرا جويند و كسي نداند و نشناسد؟
گفت عاقبت كارها.
گفتند چه شيريني است كه عاقبت چشنده خود را بكشد؟
گفت ، حسد.
گفتند كدام بناست كه هرگز خراب نشود؟
گفت ، عدل.
گفتند كدام تلخي باشد كه آخرش شيرين گردد؟
گفت ، صبر.
گفتند كدام شيريني است كه عاقبت تلخ گردد؟
گفت ، شتاب.
گفتند كدام پيراهن است كه هرگز كهنه نگردد؟
گفت ، نام نيك .
گفتند كدام دشمن است كه ازهمه دوستان گرامي تراست؟
گفت ، نفس.
گفتند كدام بيماري است كه مردم از علاج آن عاجزند؟
گفت ، ابلهي.
گفتند كدام بلاست كه مردم از آن نگريزند؟
گفت ، عشق .
گفتند كدام بلندي است كه ازهمه پستي ها پست تراست ؟
گفت ،كبر.
گفتند كدام پيرايه است كه بر مرد و زن نيكوست؟
گفت ، راستي و پاكي.
گفتند خوب چيست؟
گفت ، مرگ سبك.
گفتند مرگ چيست؟
گفت ،خواب گران.
گفتند چه چيزاست كه همه خرمي ها از اوست ؟
گفت ، سخنان بزرگان.
گفتند آن چه راهي است كه وي را هيچ روي عافيت نيست ؟
گفت ، ظلم بر مظلومان و بيچارگان
سکوت
اگر سخن چون نقره است خاموشی چون زر پربها است.
***************************
عیبجویی
زیانکارترین عیبها عیب خود نادیدن است.
***************************
حقیقت
وعده مکن چیزی را که نه از توست و انکار مکن حق را که بر تو هست.
***************************
نادانی
ای پسر، موعظه بر نادانان گرانست چنانکه برای پیرمردان بالا رفتن]
مناعت ، بین خود ستائی و خود هیچ انگاری است. ارسطو
خردمند آنچه را که میداند نمیگوید و آنچه را که بگوید میداند .ارسطو
عشق انسان را از دیدن عیوب منع می كند.ارسطو
تجربه ميوه اي است که آن را نمي چينند مگر پس از گنديدن.ارسطو
آنچه شايسته نيست به آرزو مخواه،و بدان كه انتقام خدا از بنده، به خشمِ بي رحمانه و بي حرمتي و سرزنش نبـُود،بلكه به متحول كردن و ادب كردن از فرط عشق باشد. افلاطون
در جهان یگانه مایه نیكبختی انسان محبت است. افلاطون
نیرومند ترین مردم كسی است كه بر خشم خود غلبه كند. افلاطون
زینت انسان به سه چیز است علم ،محبت ،آزادی. افلاطون
عوام ثروتمندان را محترم می دانند و خواص دانشمندان را. افلاطون