2014-02-28، 08:34
آه که رویای منی
آه که دریای منی
آه که اندیشه ی من
آه که فردای منی
آه که هر گوشه ی دل صحبت ابروی تو شد
آه که هر صحبت دل قصه ی گیسویه تو شد
آه که آهسته روم ...
آه که پیوسته روم ...
آه که این لحظه ی شب بیخبر از خسته روم
آه نه دل بر سفرم ...
آه نه بینم قمرم ...
آه نیامد خبری از گل و من در به درم ...
بی تو چه گویم ز خود ای جسم و سر و روح و تنم
بی تو همانم که نشد
همسفری همسفرم ...
آه که دریای منی
آه که اندیشه ی من
آه که فردای منی
آه که هر گوشه ی دل صحبت ابروی تو شد
آه که هر صحبت دل قصه ی گیسویه تو شد
آه که آهسته روم ...
آه که پیوسته روم ...
آه که این لحظه ی شب بیخبر از خسته روم
آه نه دل بر سفرم ...
آه نه بینم قمرم ...
آه نیامد خبری از گل و من در به درم ...
بی تو چه گویم ز خود ای جسم و سر و روح و تنم
بی تو همانم که نشد
همسفری همسفرم ...
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم