2014-03-12، 12:16
کلامی از شیخ بهایی.
آدمی اگر پیامبرهم باشد از زبان مردم آسوده نیست.زیرا
اگر بسیار کار کند..میگویند "احمق"است.
اگرکم کار کند میگویند...."تنبل"است.
اگر بخشش کندمیگویند."افراط می کند.
اگرجمع گرا باشد. میگویند"بخیل"است.
اگر ساکت وخاموش باشد.میگویند"لال"است.
اگرزبان آوری کند میگویند."وراج"وپرگوست.
اگر روز بر آورد وشبها نماز بخواند.میگویند "ریاکار است.
واگر نکند میگویند."کافر"است.
لذا نبایدبرحمد وثنای مردم اعتنا کرد.
و جز از خداوند نباید از کسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید.
شاد باشید مهم نیست این شادی چگونه قضاوت شود
آدمی اگر پیامبرهم باشد از زبان مردم آسوده نیست.زیرا
اگر بسیار کار کند..میگویند "احمق"است.
اگرکم کار کند میگویند...."تنبل"است.
اگر بخشش کندمیگویند."افراط می کند.
اگرجمع گرا باشد. میگویند"بخیل"است.
اگر ساکت وخاموش باشد.میگویند"لال"است.
اگرزبان آوری کند میگویند."وراج"وپرگوست.
اگر روز بر آورد وشبها نماز بخواند.میگویند "ریاکار است.
واگر نکند میگویند."کافر"است.
لذا نبایدبرحمد وثنای مردم اعتنا کرد.
و جز از خداوند نباید از کسی ترسید.
پس آنچه باشید که دوست دارید.
شاد باشید مهم نیست این شادی چگونه قضاوت شود
"اندکی صبر سحر نزدیک است"