2014-03-29، 04:43
فراوان سخن باشد آگنده گوش ........نصیحت نگیرد مگر در خموش
به دهقان نادان چه خوش گفت زن .......به دانش سخن گوی یا دم مزن
چه نیکو زده است این مثل برهمن .......بود حرمت هرکس از خویشتن.
در فردای رستاخیز بر آنان که در این جهان زبان نگاه داشتند در نامه اعمالشان گناهی نوشته نخواهد شد .
آنان که گوهر اسرار حقیقت را شناخته اند . دهان خود را جز برای بیان سخنان مروارید گون نگشوده اند.
"اندکی صبر سحر نزدیک است"