اولین دستاورد آن بدست آوردن آزادی است . ما مجبور نیستیم چه بعنوان فرد یا گروه مثل سابق زیر بلیط دیگران زندگی کنیم (به خاطر وابستگی های که بیماری اعتیاد برایمان به وجود آورده بود ) دیگر تصمیم های آنها را اجرا نمی کنیم ! ما حق انتخایهای خودمان را داریم ( در چهارچوب سنت ها ) .

+ اصل روحانی ایمان در ما رشد می کند . کم کم به این باور می رسیم که اگر اصول را رعایت کنیم خداوند مهربان همه نیازهای شخصی و انجمن معتادان گمنام را برآورده می کند به طوری که هیچ نیازی به منابع خارجی نداشته باشیم .

+ بخشش و مسئولیت پذیری ما هم رشد می کند یعنی با اعانه کردن مبلغی به سبد گروه و اعانه مازاد پولهایمان به انجمن بخشش و برنامه ریزی برای کسب درآمد را هم یاد می گیریم ( خود کفایی مالی ) و این برای زندگی شخصی ما بسیار مفید است .

+ با متکی به خود بودن اصل روحانی درستکاری را هم می آموزیم چرا که از نقشه کشیدن برای سرکیسه کردن دیگران بی نیاز می شویم . حالا این ما هستیم که داریم با بخشش مبلغی از درآمدمان به رشد دیگران کمک می کنیم . همچنین اگر خزانه دار گروه بشویم اصل معنوی امانت داری را هم می آموزیم .

+ و مهمترین دستاورد آن تمرین گمنامی است . وقتی مخفیانه مبلغی را به سبد می اندازیم یعنی اینکه نمی خواهیم فرقی بین ما و دیگران باشد . کم کم از مطرح کردن خود به بخشش و ایثار می رسیم و این موضوع خیلی مهمی در بهبودی فردی و رشد گروهی است .