برای فهمیدن حدود اختیارات و وظایف گروهها باید سنت اول و پنجم را تراز قرار بدهیم . یعنی هر تصمیم و حرکتی که مخالف و نقض کننده این دو سنت باشد مردود است . سنت اول می گوید: منافع مشترک ما در راس است و بهبودی شخصی ما به وحدت انجمن بستگی دارد ... سنت پنجم می گوید: هر گروه فقط یک هدف اصلی دارد و آن رساندن پیام بهبودی به معتادان در حال عذاب است . در هر تصمیم گیری و اقدامی که گروه و اعضاء به تنهایی انجام می دهند باید به این موضوع توجه کنند . بنابراین سنت چهارم اجازه تک روی و خودمحوری و فردی عمل کردن را نمی دهد . اجازه نمی دهد در وجدان گروههای دیگر دخالت کنیم . اجازه نمی دهد کورکورانه از راهنما و یا از اعضاء قدیمی پیروی کنیم! اجازه بت سازی از کسی را نمی دهد . اجازه نمی دهد بین افراد و گروهها فرق و فاصله بگذاریم در عوض به ما می گوید که ما در چهار چوب سنت های دوازده گانه استقلال و آزادی عمل داریم و همیشه باید احساس کنیم که یک جزیی از یک جریان کلی هستیم و باید تمام فکر و ذکر ما پیام رسانی درست به معتادان دیگر باشد.