2014-09-17، 05:25
آن جا که سنجش و مقایسه هست عشق نیست!
پدر و مادر وقتی نسبت به فرزندان خود عشق دارند آنها را با بچه‌های دیگر مقایسه نمی‌کنند؛ زیرا آنها واقعیتِ هستی فرزندانِ خود را دوست دارند. ولی شما خودتان را با یک شخص یا با یک چیزِ بهتر مقایسه می‌کنید؛ با یک شخص غنی‌تر مقایسه می‌کنید، زیرا نسبت به خودتان، به اصالت خودتان توجه واقعی و عمیق ندارید. و همین مقایسه " عشق " را در شما نابود می‌کند، خفه می‌کند، آن را زایل می‌نماید.
یکی از مشکلات ما این است که علاقه و توجه‌مان نسبت به خودمان تنها در رابطه‌ی با دیگری معنا و مفهوم دارد. به هستیِ فی‌نفسه‌ی خویش علاقه و توجه نداریم. فقط از طریق مقایسه‌ی با دیگری- و بنابراین فقط در رابطه‌ی با دیگری است که به خودمان توجه می‌کنیم. و این را نمی‌توان علاقه و توجه دانست. این نوعی نگرانی است؛ نوعی اضطراب است! (کریشنا مورتی )
موفقیت یک انتخاب است نه یک اتفاق