2014-09-17، 05:34
خدایم را دوست دارم....همان خدایی که:دغدغه ای برای از دست دادنش را ندارم همان خدایی که مرا در آغوش گرفته واز مسیر گل ولای عبور می دهد.خدایم را عاشقانه دوست دارم ومی پرستم نه ترسی دارم برای نابودی اش ونه غمگینم در نبود حضورش اوهمیشه به من لبخند می زند ومرا عاشقانه دوست دارد. آی مردم بشنوید: که من تنها خدا برایم کافی است.....
موفقیت یک انتخاب است نه یک اتفاق