2013-11-10، 12:25
هر اعترازی راتوهین تلقی می کنم ترس از پذیرفته نشدن وگاهی هم با هر اعتراضی در کینه ورنجش به دنبال نقشه برای طرف مقابم مط افتم که موجب دور شدن از خانواده دوستان واطرافیانم مط شود در ان موقع تواضع وفروتنی را از دست می دهم وحالت تدافعی به خود می گیرم ودر این حال جنگ با خود واطرافیانم تعادل در روابطم را نیز از دست می دهم این کار موجب می شود اطرافیانم هیچ وقت از من انتقاد نکنند ومن رشد نخواهم کرد می توان هر اعتراض راتوهین تلقی نکرد با تواضع وفروتنیخوب گوش داد شاید در هر اعتراض پیامی وجود داشته باشید باید پیام ان را دریافت کرد با گرفتن ترازنامه می توانم به خودم کمک کنم تا با هر اعتراضی بهم نریزم وروشن بینانه مسولیت اشتباهات را بپذیرم تارشد نمایم
نقایصی که باعث توهین تلقی کردن هر اعتراض می شود عبارتند از
ترس عدم پذیرش خود لجاجت .حسادت. توقع . اجبار. خودمحوری .کینه ورنجش .بی تفاوتی .اانکار تصورات باطل غرور.خودخواهی .تاید طلبط . تعجیل.عدم صداقت توجیه وبهانه .جاه طلبی حق به جانبی
نقایصی که باعث توهین تلقی کردن هر اعتراض می شود عبارتند از
ترس عدم پذیرش خود لجاجت .حسادت. توقع . اجبار. خودمحوری .کینه ورنجش .بی تفاوتی .اانکار تصورات باطل غرور.خودخواهی .تاید طلبط . تعجیل.عدم صداقت توجیه وبهانه .جاه طلبی حق به جانبی
تالار گفتمان انجمن بانیان بهبودی