2014-09-25، 06:29
يك سه هفته اي بود از بچه هاي گروهمان دور بودم .
البته هر جا بودم با همدلهام بودم!ديروز مقارن با تولد جواد يك جلسه خيلي خوبي داشتيم.
قرار شد كه شروع به تمرين روي بدست اوردن فضائل اخلاقي كنيم!
همان چيزهايي كه شايد بعضي از ما كم داريم و بهش ميگيم كمبود اخلاقي!!
خوشبختانه ما همگي مدتها روي رضائل اخلاقي يا همان نقصهايمان تمرين داشتيم و تا حدود زيادي با معنا و كاربرد و تاثيرات انها در زندگيمان اشنا شديم.
و در بيشتر موارد دوست داريم انها را خدا از ما بگير و بجاش يك سري خصوصيات بهتر بدهد تا بتوانيم براي خود و پيرامونمان ادمهاي بهتر و بدرد بخورتري بشويم.
قرار شد تمرين بكنيم پذيرش را!
داستان سختي است اين پذيرش!
براي يكي مثل من كه حاضر نيست هر ادم يا مكان يا موضوعي يا...بپذيرد و هميشه در حال جنگ است تمرين اين داستان !! (اصلا از دست من خارج است)
نياز به كمك از نيرويي برتر و خداوند است.
البته اين به معناي فقط نشستن و تقاضاي كمك كردن نيست!
اين يك شراكت معنوي با خداست من سهمي دارم و او سهمي نه او كار من را انجام ميدهد نه من ميتوانم كار او را انجام دهم
پس قرار شد يك نكاه عميقي كنيم به نقص عدم پذيرش و بلايي كه سر ما اورده مياورد وخواهد اورد و تاثير ان روي روابطمان با دنيا و تجسم زندگي در حالت پذيرش و تسليم و تمرين خواستن و تمايل به تغيير !
و از خدا بخواهيم كمك كند براي بهتر شدن ما كمبودهاي ما را رفع كند!
معامله خوبي است.
راستش من باور ميكنم هر چيزي را كه لياقتش را داشته باشم از خدا بخواهم ميگيرم.
بكوشيم براي لياقت!!
موفقیت یک انتخاب است نه یک اتفاق