دلخوشم با غزلی تازه همینم کافی ست

تو مرا باز رساندی به یقینم ،کافی ست

قانعم،بیشتر از این چه بخواهم از تو؟

گاه گاهی که کنارت بنشینم،کافی ستگله ای نیست،من وفاصله ها همزادیمگاهی از دور تو را خوب ببینم کافی ستآسمانی!تو در آن گستره خورشیدی کنمن همین قدر که گرم است زمینم کافی ستمن همین قدر که با حال وهوایت –گهگاهبرگی از باغچه ی شعر بچینم کافی ستفکر کردن به تو یعنی غزلی شور انگیزکه همین شوق مرا،خوبترینم!کافی ست