2014-10-02، 02:27
بگذار بمیرم
بــگــذار كــه در حــسـرت ديـدار بـمـيـــرم
در حـسـرت ديــدار تــو بــگـذار بـميرم
دشــوار بـــود مـــردن و روي تــو نــديــدن
بـگـذار بـه دلـخـواه تـو دشـوار بـمـيرم
...
بـگـذار كـه چـون نـاله مـرغان شبـاهـنگ
در وحــشـت و انـدوه شـب تـار بميرم
بـگذار كـه چون شمـع كـنم پيكر خود آب
در بـستـر اشـك افـتـم و نـاچار بميرم
بـگـذار چـو خـورشيـد گـدازنـده مـس فام
در دامـن شـب بـا تـن تـب دار بـميرم
بــگــذار شــوم ســايــه ايـــوان بــلــنــدت
سـويت خــزم و گـوشـه ديــوار بميرم
مي‌ميرم از اين درد كه جان دگرم نيست
تـا از غـــم عـشق تـو دگـربـار بميرم
تــا بـوده‌ام اي دوسـت وفــادار تــو بــودم
بــگـذار بـدان گــونـه وفــادار بــمـيـرم
/ سیمین بهبهانی /
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم
