2014-11-04، 03:47
انتظار سبکی دارم آزادی وآرامشی که از بازگو کردن رنجشهام ودیدن سهم خودم درصدماتی که به خودوارد کردم از اینکه این احساسات را سالیان سال دردرونم تل انبار کردم از اینکه قدرت بازگوشونو به کسی نداشتم هربار که به این صدمات فکرکردم خشم هام بالا اومد ازآدما بدم اومد به اونها ناسازا گفتم به خدالعنت فرستادم و همش درونم راخشم و احساس قربانی بیشتر میگرفت چون تمام احساسهای بدمن از این میامد که من نمیتونستم سهم خودم را ببینم برای اینکه من یک آدم خودخواه بودم که هیچ گناهی رامرتکب نمیشد وجزو فرشته ها بود برای اینکه من از خودم نفر غایب درتمام مدت ساخته بودم وفقط این آدم که این همه احساسهای بد را حمل میکرد یک قربانی بیش نبود و فقط طلبکار بود منتظرعشق بی نهایت بود ولی عشقی نمیداد وهمش منتظر تایید دیگران بود خداراشکر که بابیرون ریختن گذشته زندگی دوباره ای پیداکردم وتوانستم بازدودن رنجش ها باخود واقعیم آشنابشم وپذیرش خودم را همینطورکه هستم داشته باشم ولی هرروز سعی دربهترشدن دارم یاد گرفتم خسارت نزنم ومرزهامو باز نگذارم که خسارت ببینم اینها را همه رو مدیون برنامه ودوستان بهبودی هستم .