2014-12-07، 08:12
.....يكي ديگه از مسئوليتهاي من نسبت به خودم ،دوست داشتن و پذيرش خود واقعيم است.
چرا بايد سعي كنم خودم رو به مردم يك جور ديگر نشان بدهم ؟
مگر من چه مشكلي دارم؟
در حد اوليه و بدون نزديك شدن به انسانها بعضي صورت و هيبتها زيبا و بعضي زشت بنظر ميرسند(بماند كه همه ميدانند صورت و هيبت ماندني نيست)
اما چيزي كه انسان را زيبا و نوراني ميكند روح زيباست،
روح زيبا ميشود از طريق سلامتي دروني و زشت ميشود از طريق ناخوشيهاي دروني!
پذيرش خود واقعي و دوست داشتن خود يكي از راههاي سلامت درونيست.
كلا انسان جايزالخطاست يعني بخاطر انسان بودنش اشتباه مكند و كلا ضعفهايي هم دارد (البته كه مجوزي هم نيست كه عمدا اشتباه كند چون جايز است)
وقتي قبول كردي انساني و قدرت محدودي داري ديگر كمتر خود را قضاوت ميكني كمتر حكم به محكوميت و احساس گناه و شرم ميدهي كمتر سعي ميكني خود واقعيت را انكار كني و كمتر توجيه و بهانه مياوري
و تمام اينها كمك ميكند با خودت و پيرامونت صادقانه تر روبرو شوي و بجاي زحمت ماسك زدن و نشان دادن كسي كه نيستي ،تمايلي براي انسان بهتر شدن پيدا كني و روحت شجاعت بيشتريبراي رشد پيدا ميكند
و اميد و باورت به اين كه از لجن زار هم گل نيلوفر بوجود ميايد چند برابر ميشود
اين روحيه كمك ميكند به انسانهاي ديگر هم همينطور نگاه كني و انرژي دوست داشتن را به جريان بندازي
انوقت ديگر شكل و شمايلت ديده نميشود
ميشوي همه زيبا
پذيرش خود واقعي و دوست داشتن خود يكي از راههاي سلامت درونيست.
كلا انسان جايزالخطاست يعني بخاطر انسان بودنش اشتباه مكند و كلا ضعفهايي هم دارد (البته كه مجوزي هم نيست كه عمدا اشتباه كند چون جايز است)
وقتي قبول كردي انساني و قدرت محدودي داري ديگر كمتر خود را قضاوت ميكني كمتر حكم به محكوميت و احساس گناه و شرم ميدهي كمتر سعي ميكني خود واقعيت را انكار كني و كمتر توجيه و بهانه مياوري
و تمام اينها كمك ميكند با خودت و پيرامونت صادقانه تر روبرو شوي و بجاي زحمت ماسك زدن و نشان دادن كسي كه نيستي ،تمايلي براي انسان بهتر شدن پيدا كني و روحت شجاعت بيشتريبراي رشد پيدا ميكند
و اميد و باورت به اين كه از لجن زار هم گل نيلوفر بوجود ميايد چند برابر ميشود
اين روحيه كمك ميكند به انسانهاي ديگر هم همينطور نگاه كني و انرژي دوست داشتن را به جريان بندازي
انوقت ديگر شكل و شمايلت ديده نميشود
ميشوي همه زيبا
موفقیت یک انتخاب است نه یک اتفاق