2013-11-22، 01:27
در قدم دوم پي بردم که خلي در درون من است که رفتارهای نا عا قلانه ی من به علت همین خاعه درونی از من سر میزنه نیروی را جای گذین افکار معتاد وار خود کردم واز او درخواست کمک نمودم تا بتوانم بر نواقصمک قلبه کنم در قدم دوم نیرو های منفی خود را شناسای نمودم نکته اساسی در قدم دوم امید است وانسان ناامید مرده است زمانهایث که از خود احساس رضایت ندارم در انکار هستم متوجه شدم که قدرتی وجود دارد که مي تواند زندگي ديدگاه باورها ارزشها وتفکر مرا تقیر دهد یکی از نشانهای عدم سلامت عقل نداشتن اگاهی مثبت بود تمام اگاهی من مخرب ومنفی بود در قدم دوم ایمان باور امید فروتنی وتواضع اصول روحانی میباشد و لزومش کاملان مشعود است متوجه شدم که فراینده ایمان اوری برای رهای از بسیاری از مشکلات زندگی کار امد میباشد باور کردم کسانی که در راه سلامت عقل قدم برداشته اند سلامت عقل به تور نصبی به اتنها باز گشته وبه من هم باز خواهد گشت لحظه ای که پذیرفتم این بیماری با من است متواضع شدم
تالار گفتمان انجمن بانیان بهبودی