2015-01-05، 03:36
هر وقت دلت خیلی گرفته بی قراری کلافت کرده بغض عجیبی تو گلوت داری از زمین و زمان
گله و شکایت داری خلاصه این که گریه امونت نمی ده پنجره رو وا کن اروم سرتوبلندکن به
اسمون یه نگاه بنداز اونجا حتما یه ستاره هست که از میون همه ی ستاره های خاموش بهت
چشمک می زنه اون وقته که ناامیدی می دوئه و می ره دیگه خستگی باهات خداحافظی می
کنه وزندگی دوباره رنگارنگ می شه نازنینم! پس هیچ دلیلی برای یاس و ناامیدی نیست
گله و شکایت داری خلاصه این که گریه امونت نمی ده پنجره رو وا کن اروم سرتوبلندکن به
اسمون یه نگاه بنداز اونجا حتما یه ستاره هست که از میون همه ی ستاره های خاموش بهت
چشمک می زنه اون وقته که ناامیدی می دوئه و می ره دیگه خستگی باهات خداحافظی می
کنه وزندگی دوباره رنگارنگ می شه نازنینم! پس هیچ دلیلی برای یاس و ناامیدی نیست
خدایا چه کسی تو رادراغوش گرفته که اینچنین ارامی؟ Д Ŧ Ŀ ã s