دوستش دارم...
بزرگیش را... سکوتش را... عظمتش را...
ابهتش را... تنهاییش را...
حکمتش را... صبرش را... و... و...
بودنش عادتیست، مثل نفس کشیدن!
خدا را میگویم.
بزرگیش را... سکوتش را... عظمتش را...
ابهتش را... تنهاییش را...
حکمتش را... صبرش را... و... و...
بودنش عادتیست، مثل نفس کشیدن!
خدا را میگویم.
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم