2015-05-24، 05:24
به هر طاعت که نزدیکت صواب است....به هر دعوت که پیشت مستجاب است
بدان آه پسین کز عرش پیش است....بدان نام مهین کز عرش بیش است
که رحمی بر دل پر خونم آور.................از این غرقاب غم بیرونم آور
اگر هر موی من گردد زبانی............شود هر یک تو را تسبیح خوانی
هنوز از بی زبانی خفته باشم.............ز صد شکرت یکی نا گفته باشم
خداوندیت را انجام و آغاز....................نداند اول و آخر کسی باز
به درگاه تو در امید و در بیم ..............نشاید راه بردن جز به تسلیم
فلک بر بستی و دوران گشادی...............جهان و جان و روزی هر سه دادی
اگر روزی دهی گر جان ستانی................تو دانی هر چه خواهی کن تو دانی
به توفیق توام زین گونه بر پای...............بر این توفیق توفیقی بیفزای
من رنجور بی طاقت عیارم.................مده رنجی که من طاقت ندارم
چو خواهش کرد بسیار از دل پاک...............چو آب چشم خود غلتید در خاک
جوان شد گلبن دولت دگر بار................زتلخی رست شیرین شکر بار
نیایش در دل خسرو اثر کرد................دلش را چون فلک زیر و زبر کرد
نیایش نامه شیرین
نظامی
بدان آه پسین کز عرش پیش است....بدان نام مهین کز عرش بیش است
که رحمی بر دل پر خونم آور.................از این غرقاب غم بیرونم آور
اگر هر موی من گردد زبانی............شود هر یک تو را تسبیح خوانی
هنوز از بی زبانی خفته باشم.............ز صد شکرت یکی نا گفته باشم
خداوندیت را انجام و آغاز....................نداند اول و آخر کسی باز
به درگاه تو در امید و در بیم ..............نشاید راه بردن جز به تسلیم
فلک بر بستی و دوران گشادی...............جهان و جان و روزی هر سه دادی
اگر روزی دهی گر جان ستانی................تو دانی هر چه خواهی کن تو دانی
به توفیق توام زین گونه بر پای...............بر این توفیق توفیقی بیفزای
من رنجور بی طاقت عیارم.................مده رنجی که من طاقت ندارم
چو خواهش کرد بسیار از دل پاک...............چو آب چشم خود غلتید در خاک
جوان شد گلبن دولت دگر بار................زتلخی رست شیرین شکر بار
نیایش در دل خسرو اثر کرد................دلش را چون فلک زیر و زبر کرد
نیایش نامه شیرین
نظامی
