2016-02-21، 11:22
ما به عنوان بزرگسال، در دام جریان تکراری زندگی و سست کننده ی ذهن گیر می افتیم. ” ما در قلمرو آرام – امن، حفاظت شده و کسل کننده ی خود – می مانیم و از این که از آن گام بیرون نهیم، می ترسیم. اما همین قلمرو آرام که ما را از درد رشد حفاظت می کند، می تواند به زندانی برای ما تبدیل شود. به جای این که با انرژی کودکی به درون زندگی شیرجه بزنیم، احتیاط و وسواس زیادی به خرج داده و قادر نیستیم شادی را به تداوم بخشیم چون رشد ما را عقیم می گذارد”.
خدایا چه کسی تو رادراغوش گرفته که اینچنین ارامی؟ Д Ŧ Ŀ ã s![[تصویر: 91.gif]](http://blogcod.parsskin.com/zibasazi/other/1/91.gif)
![[تصویر: 78.gif]](http://blogcod.parsskin.com/zibasazi/joda-konandeh/78.gif)