2020-11-09، 02:37
12_دعازمینه رابرای ارتقاءآگاهانه رابطه من باخداوندی که خود درک کرده ام رافراهم میکندوکمکم میکندتاازاین ارتقاء ونگهداری ازاین حالت روحانیم درزندگی استفاده کنم،بادعاکردن احساس میکنم چیزی درمن تغییرمیکند احساس رشد میکنم،صبورتر وقویتر میشوم،وپس ازمدتی متوجه این تغییرات درزندگیم میشوم و وقتی دست از رفتار وافکار خودخواهانه وبیمارگونه ام برمیدارم به آن آرامشی که حتی تصورش راهم نمیتوانستم بکنم میرسم.
احساسی که بیشتراوقات باآن وارد دعاکردن میشوم احساس عجز،ناتوانی، تنهایی وگاهی هم ناامیدی است،ولی زمانی که ازحال دعاکردن خارج میشوم احساس آرامش واعتمادبنفس پیدا میکنم، میبینم که جنگ ندارم وپذیرش مشکلاتم چقدر برایم راحتترشده است واحساس میکنم که نیرویی همیشه ودرهمه جا مراقب من است وداردازمن محافظت میکند.
زمانیکه مشغول دعاهستم دیگربه هیچ چیز وهیچ کس فکرنمیکنم،مادیات ومعنویاتم رافراموش میکنم ودر دریای بیکران خداوندی غرق میشوم،ارضاء میشوم وکمبودهایم برطرف میشود.
بعدازدعا،کمبود روحانی را اصلا حس نمیکنم دعاکردن باعث میشود قدر داشته هایم رابدانم وفقط برای امروز زندگی کنم ودرنهایت از اراده خداوندبرای خود آگاه شوم وازاومیخواهم تاقدرت اجرایش راهم بمن بدهد.?
احساسی که بیشتراوقات باآن وارد دعاکردن میشوم احساس عجز،ناتوانی، تنهایی وگاهی هم ناامیدی است،ولی زمانی که ازحال دعاکردن خارج میشوم احساس آرامش واعتمادبنفس پیدا میکنم، میبینم که جنگ ندارم وپذیرش مشکلاتم چقدر برایم راحتترشده است واحساس میکنم که نیرویی همیشه ودرهمه جا مراقب من است وداردازمن محافظت میکند.
زمانیکه مشغول دعاهستم دیگربه هیچ چیز وهیچ کس فکرنمیکنم،مادیات ومعنویاتم رافراموش میکنم ودر دریای بیکران خداوندی غرق میشوم،ارضاء میشوم وکمبودهایم برطرف میشود.
بعدازدعا،کمبود روحانی را اصلا حس نمیکنم دعاکردن باعث میشود قدر داشته هایم رابدانم وفقط برای امروز زندگی کنم ودرنهایت از اراده خداوندبرای خود آگاه شوم وازاومیخواهم تاقدرت اجرایش راهم بمن بدهد.?