2013-12-15، 11:12
قسمت اول کاملا شخصی است ولی قسمت دوم هنگامی با صداقت به خطاهای خود اقرار می نمایم تواضع وفروتنی پیدا می کنم هر چه بیشتر موجعه ای انسان بودن جایزالخطا بودن خود می شوم تواضع و فروتنی در قدم قبلی گسترده تر می شود ما می دانیم که مشکل داریم پس سعی میکنیم همین را ه را بیشتر ادامعه دهیم تسلیم شویم وتمایل برای تغیر یافتن بی نهایت بیشتر می شود تا همین جای برنامه هم متوجه شدهایم که به دلیل زندگی به روال روحانی که بنیان قدم ها می باشد تغیرات
قابل توجهی در عواطف وساختار روحانی ما ایجاد می شود
تالار گفتمان انجمن بانیان بهبودی