نفس همان خواسته های ما در زندگی است چه خوب باشد و چه بد. اما هوای نفس یعنی زیاده خواستن از هر چیزی است. کودکی که عادت دارد یک بسته آدامس را بخورد و یا هر چیزی که موجود است را داشته باشد و برای اینکار تمام قدرتش را بکار ببرد. هوای نفس را بصورت عادت در خودش پرورده است که هرچیزی را متعلق به خودش کند و بقیه در نظرش هیچ سهمی ندارند. نفس را استفاده می دانیم و هوای نفس را سوءاستفاده تعریف میکنیم. در اصل نداشتن تعادل در اداره کردن امور زندگی و تبادل احساسات و عواطف هوای نفس است. من بمرور با زیاده خواهی و فکر بکر احمقانه از همان دوران کودکی مشکل ایجاد میکردم. مثلاً وقتی میدیدم خواهران و برادرم روی زانوی پدرم مینشستند. به زور و تهدید آنها را محروم از بغل و زانوی پدرم میکردم و خودم می نشستم و پدرم هم از اینکارم خوشش نمی آمد و مرا از خودش می راند. من بخاطر یک قلم استخوان در آبگوشت برادر و خواهرانم چنان رفتاری میکردم که کلی کتک میخوردم و این عادت را در زندگیم وارد کردم. اگر سیگار میکشیدم(درسن 4 سالگی شروع کردم) بیشترین سم سیگار مال من بود. وقتی الکل می نوشیدم تا جایی میخوردم که بیهوش و مست و خراب بشم و خودم هم ندانم چه میکنم. در بزرگسالی آنقدر مواد کشیدم که بالا می آوردم و در نهایت معتاد به سیگار و الکل و مواد مخدر و قرص و قمار و شرطبندی شدم.