2014-01-09، 10:47
سلامتی بیا!بیماری بیا!
وقتی که خداوند،شهریار قلب من است
هیچ چیزی نمی تواند به من آسیب رساند.
همه چیز می گذرد؛مثل رویا می آید ومثل رویامی رود
من در سُروری بی مرگ ساکن می شوم
هیچ ترسی ندارم زیرا در«او«خانه کرده ام.
ومهر لایزال«او»بر روح من سایه افکنده است.
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم