2014-01-16، 01:50
اندیشه امروز بیست و نهم دیماه ( a day at a time )
اگر من خواهان رشد و شکوفائی در برنامه هستم باید که در نهایت با خود برخوردی منطقی داشته باشم . باید بخاطر داشته باشم که در قسمت اعظم زندگی ، خود را فریب داده ام . عامل اصلی خودفریبی من غرور بی مورد
بوده
است که معمولا تحت لوای فضیلت عمل کرده است . من باید بطور مداوم با هشیاری کامل ، زمانی را که غرور بطور زیرکانه ای بر خلاف مصالح من عمل می نماید و مرا به گذشته و نابسامانی هایش هدایت می کند ، تشخیص داده و بی اثر نمایم . آیا من درک کرده ام زمانیکه پای غرور در میان است تنها خود انسان قادر است که خود را فریب دهد و هیچ کس دیگری نمی تواند ؟
آیا به عنوان یک معتاد در حال بهبودی می دانم که غرور بی مورد تا چه حد در پیشرفت من تاثیر داشته و مانع از دستیابی به اهداف من در برنامه می گردد ؟
غرور باعث پنهان ماندن ضعفهای من می شود ، مردم را از من دور می کند و مانع از کمک من به دیگران می شود چرا که ، به من اینگونه القا می کند که من رهنمود را به میزان کافی انجام داده ام و بهبود یافته ام . خداوندا ، به من قدرت کافی بده تا بتوانم بدون آنکه مغرور شوم موقعیتهای خود را در برنامه جشن بگیرم .
" غرور مانع پیشرفت و بهبودی است . "
کپی از این مطلب فقط باذکر نام سایت forum.banianbehboodi.ir مجاز می باشد .
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم