من کاملا درک میکنم که هیچ چیزی نیستم و هرچه امروز هستم از لطف و عنایت اوست و هرچه هم که بشوم باز از اوست من خودم را به میسپارم زیرا بدون او مرا ترس فرا میگیرد و نواقص اخلاقی ام رشد کرده و رفتارهای معتادگونه میکنم و درست نمیدانم در کجای کار هستم اما با او احساس ایمان میکنم من شدیدا به او نیازمند و وابسته ام و ناتوانی من آشکار است من خود را به او میسپارم و عاجزانه از او درخواست میکنم لحظه ای مرا به حال خود وانگذارد زیرا او تواناست و داناست و من تسلیم اویم و تسلیم لازمه.