2014-01-27، 02:10
اندیشه امروز 6 بهمن ( a day at a time )
در برنامه کسانی هستند که در ابتدا از انجام دعا و نیایش پرهیز می کنند و سعی دارند که با خود فریبی و مردم فریبی از انجام آن اجتناب ورزند . هنگامیکه سرانجام به طور آزمایشی و تجربی یکبار اقدام به انجام آن می نمایند چیزهای غیر قابل انتظاری اتفاق می افتد و احساس آنها دگرگون میشود . و این تجربه به باور تبدیل می گردد .تا حدی که آنهایی که یک زمان دعا و نیایش را تحقیر می کردند بخاطر پاداشی که از آن حاصل می شود شروع به تبلیغ می نمایند . ما در برنامه اغلب می شنویم که تقریبا آن عده دعا و نیایش را مورد تمسخر قرار می دهند که تا بحال آنرا تجربه نکرده اند .
آیا هنوز قسمت لجوجی از وجود من به استهزا می پردازد ؟آیا من علیرغم اهانتهایی که کرده ام ، فهمیده ام که دعا برای ریشخند کردن نیست ؟من قدرت دعا و نیایش را که معجزه های پیرامون مرا باعث می شود می بینم و در شگفتم . اگر من از دعا کردن امتناع می ورزم باید نظری به اطراف کنم و حالی از غرور خود بپرسم و تشخیص دهم که سر راه من قرار گرفته و می خواهد که کارها را به روش خودش انجام دهد .
حالا که من در زندگی خود جایی را یافته ام که می توانم دعا کنم آیا خواهم توانست که آنرا حفظ کنم ؟
" هر کس دعا کردن را یاد بگیرد به آن ادامه خواهد داد . "
کپی از این مطلب فقط با ذکر نام سایت forum.banianbehboodi.ir مجاز می باشد .
مشگل اینه که به بعضیا بیشتر از حدشون بها دادم