2014-01-29، 10:13
خداوندا: امروز به من كمك كن تا از اشتباهات گذشته‌ام عبرت و از آنها تجربه بگيرم. من ديگر جایی برای اشتباهات بزرگ و خطاهای سرکوبگر ندارم و نمي‌خواهم به خاطر اشتباهات و خطاهایم خجالت بكشم و خودم را از ديگران پنهان كنم. آيا هنوز هم سعي مي‌كنم تا اصلاً یا كمتر اشتباه كرده باشم؟ امروز مي‌خواهم با پذيرش خودم و اين كه ممكن است اشتباه كنم، خودم را توبيخ نكنم. زندگي دائم در حال تغيير كردن است و من هم مجبورم در جریانات این روند تغيير و رُشد پیدا كنم و بدانم که من انسانم و جایزالخطاهستم و در همه حال و شرایط احتمال اشتباه كردن هم مي‌رود. امروز مي‌دانم كه ممكن است، كه اشتباهات من باعث خسارت به كسي و یا کسانی شود و من هم سعي مي‌كنم با قبول مسؤليت اشتباهاتم، خودم از كساني كه خسارت ديده‌اند، جبران خسارت كنم. من در امروز هستم و می‌توانم فقط برای امروز برنامه‌ای بریزم که توانایی انجامش را داشته باشم. باید به خاطر بسپارم که ذهن بیمارمن متخصص‌تخیلات و توهمات است و از تفکر کردن من هراس دارد. آیا در قسمتی از تفکراتم در امروز جایی برای مشورت کردن با راهنما و دیگر دوستان گذاشته‌ام؟ امروز حتي از اشتباه كردن نمي‌ترسم!
تجربه چراغ راه امروز و فردایم است! 3 ابان
تجربه چراغ راه امروز و فردایم است! 3 ابان
تمام ارسالهایم تجربه گذشته ام است و دیدم نسبت به بهبودی تغییر کرده است و اینها نیست