2014-08-14، 02:35
یکی از دردناک ترین پذیرشها اینه که من نمیتوانم واسه دیگران کاری انجام دهم . چون من یک عمر مدیریت میکردم و همیشه حق به جانب بودم و خدایی میکردم.در گذشته فکر میکردم من بهترین هستم و خدا این مسولیت را برعهده ی من گذاشته تا الکلی را تغییر دهم اما حالا فهمیدم که تغییر از روی اجبار امکان پذیر نیست و باید خود شخص تمایل به تغییر داشته باشد چون انسانها مستقل هستن و من نمیتوانم حق انتخاب را از دیگران مخصوصا والدینم بگیرم. الاتین به من یاد داد که به والدینم عشق بدهم و آنها را جدا از رفتارشان ببینم.