2014-08-15، 03:49
من چون ترس از قضاوت دیگران دارم و اجازه ی اشتباه به خود نمیدهم ،مسولییت اعمال درست و یا نادرست خود را بر عهده نمیگرفتم و به دیگران نسبت میدادم. نقص های من همیشه فعال است پس باید به دنبال راهی باشم که به بهبودی نزدیک شوم چون نقص های من هر روز یک لباس جدید بر تن میکنند . اجازه ی سعی و خطا به خودم میدهم و میپذیرم که من یک شبه بیمار نشدم که یک شبه هم سالم گردم.چون احساسات من در حال نوسان است پس هر روز میبایست تراز بگیرم و به خدا نامه بنویسم و با راهنمایم مشارکت داشته باشم .