2014-01-15، 09:58
من هیچگاه مسئولیت خودم و رفتارهایم را نمیپذیرفتم و غالبا در حال خودفریبی و توهمات و خیالپردازیها و تفاسیر خود از واقعیت داشتم و خویشتن پذیر نبودم و از تبعات ناشی از فرار نموده و یلخی زندگی میکردم من با صداقت با خود و در نتیجه با تواضع و فروتنی بیگانه بودم و امروز با این مقدار از آشنایی با خودم سهم و نقش خود را سعی میکنم ببینم و اینکه بیماری خود را بیشتر پذیرفته و دیگر با خودم غریبه نیستم خوشحالم که این راه را یافتم با مشارکت صادقانه با خود و راهنما و جلسات نقابها ی خودفریبی را از خود دور میکنم و به ذلال درون بدون پارسانمایی سری میزنم فقط سعی میکنم به خودم دروغ نمیگویم
هر که مرا حرفی بیاموزد٬ مرا بنده خویش قرار داده است.