روز یازدهم ..................................................................................................همدردی
اولین باری که در جلسه ی نا رانان شرکت کردم احساسم نسبت به معتادم آممیخته با ترسی نا امنی و خشم بود بعد از چند جلسه دریافتم او بیماریی دارد که من باعث آن نیستم ونمی توانم آن را کنترل یا درمان کنم .
با بودن بیشتر در برنامه شروع به درک این مساله کردم که رفتارها و خشم او نسبت به من صدای بیماریش بود نه یک خصومت شخصی فهمیدن این موضوع به من کمک کرد تا حس همدردی را جایگزین رفتارهای کینه توزانه و حمایت های نا سالم کنم وقتی با او احساس همدردی می کنم از اعماق قلبم به او عشق می ورزم هنگامی که ارتباط با نیروی برترم را حفظ می کنم با اراده و قدرت او حرکت خواهم کرد ودر آن هنگام هیچ جایی برای خشم رنجش ترحم حمایت نا سالم و درد باقی نمی ماند همدردی به من کمک کرد تا بفهمم معتاد نمی تواند مقصر این بیماری وحشتناک باشد و این به من شهامت داد تا به او اجازه دهم با آنچه که از دست داده روبرو شود و هر زمان که آماده بود در خواست کمک برای خودش کند و به او فرصت می دهم که مسوول بهبودی خود باشد .

"مراقبه ی روزانه :امروز من مجبور نیستم آن چه را که معتادم می گوید یا انجام می دهد دوست داشته باشم و می دانم که نباید تلاش کنم او را تغییر دهم حتی زمانی که فکر می کنم اشتباه است من یاد گرفتم که فقط خودم را می توانم تغییر دهم و دیگران را تنها می توانم دوست داشته باشم

........روز دوازدهم .....................................................شهامت
پیش از آن که با نارانان آشنا شوم ،در تصمیم گیر هایم دچار مشکل میشدم و از چالش های تازه و یا نتایج انتخاب هایی که می کردم بسیار می ترسیدم .به خاطر نداشتن شهامت اجازه می دادم گه همه چیز بدون آن که برای شان راه حلی پیدا کنم اتفاق بیفتد به هنگام اضطراب و نگرانی خود را به نوعی شهامت کاذب مجهز می کردم و تصمیماتی نسنجیده می گرفتم که نتایجی به همراه داشت که به مشکلات بیشتری دامن می زد من به دلیل نداشتن شهامت در تصمیم گیری هایم احساس تاسف و ندامت می کردم .
دعای آرامش معنای واقعی شهامت را به من آموخت حالا می دانم که باید فروتن باشم و از قدرت برترم بخواهم به من شهامت آن را بدهد که اجازه دهم دیگران هم مسوولیت های شان را به عهد بگیرند و به قدرت آن را بدهد تا هرجا که می خواهم نه بگویم هم چنین از قدرت برترم می خواهم تا به من شهامت تبدیل انتخاب هایم به واقعیت و قدرت تغییر رفتارهایم را بدهد آن گونه که بتوانم بر روی بهبودی و رشد معنوی خود کار کنم .
امروز می دانم که زندگی همیشه آسان نیست اما می تواند مسرت بخش اشد هر زمان که احساس کنم رفتارهای گذشته ام باز گشته اند برنامه ی نارانان شهامت بهبود یافتن را به من می دهد .

مراقبه ی روزانه ::هر زمان که از نیروی برترم طلب شهامت کنم به دعاهایم گوش کرده و پاسخ می دهد . امروز ایمان دارم که شجاعت روبرو شدن با زندگی را دارم.

............روز سیزدهم .............................................پذیرش......
پیش از آن که وارد نارانان شوم احساس می کردم بسیار با هوش هستم و می توانم زندگی تمام فامیل را کنترل و اداره کنم .
مفهوم پذیرش عجز برای من هیچ معنایی نداشت .اکنون که بهبودی ام را شروع کرده ام یاد گرفته ام که :

بافروتنی بپذیرم که مشکلی دارم و به تنهایی نمی توانم آن را حل کنم .
بپذیرم که معتاد یک بیمار است و رفتارهای پر خاش گرانه اش نتیجه ی آسیب های روحی است مصرف مواد در او ایجاد کرده است .

بپذیرم که در برابر بیماری اعتیاد ومعتاد عاجز هستم
بپذیرم که من باعث بیماری او نیستم و به خاطر آن سرزنش نمی شوم
بپذیرم که با کمک نیروی برترم می توانم خودم را تغییر بدهم و این تغییرات می تواند برای معتاد هم مفید واقع شود .

بپذیرم که من هم ویژگی های خوب وهم نقاط ضعفی دارم
دیگران را همان گونه که هستند بدون قضاوت و سعی در تغییرشان بپذیرم
بپذیرم که دیگران باعث بیماری اعتیاد نیستند و بیماری اعتیاد دلایل بسیار دارد
بپذیرم که اعتیاد به مواد مخدر بیماری است که تمام اعضای خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد .

از اینکه در بهبودی ام پیشرفت داشته ام احساس خوبی دارم .امروز به حال خود دلسوزی نمی کنم .و می دانم برای تغییر رفتارهایم در زمان مناسبش به نیروی برترم نیاز دارم .

مراقبه ی روزانه [] دیگر احساس رنجش و عصبانیت نمی کنم و سپاس گزار نیروی برترم،برنامه نارانان و اعضای گروه هستم که توانستم آرامش پیداکنم خوشحالم که می توانم سختی های زندگی ام را به همان گونه که اتفاق می افتد بپذیریم و اکنون می توانم از خودم مراقبت کنم

..........روز چهاردهم ...............................................................................................عشق.
من همیشه فکر می کردم مادر مهربانی هستم .به فرزندانم هرچه می خواستند می دادم .واغلب براب آنها خود را قربانی می کردم زیرا می خواستم چیز هایی را که من در گذشته نداشته ام .داشته باشند هم چنین باور داشتم به آن اندازه که استحقاقش را دارم .عشق مراقبت توجه دریافت نمی کنم . وقتی متوجه شدم یکی از بچه هایم معتاد است وارد نارانان شدم .بعد از آن که فهمیدم نحوه ی محبت من تا چه حد آن ه را از رشد باز داشته است .
شروع کردم تا عشق را از دور نمایی عاقلانه تر و مسوولانه تر درک کنم با عشق ورزیدن به پسر معتادم قدرت پیدا کردم تا او را -زمانی که زندگی اش را در معرض خطر و کاملاتحت کنترل اعتیادش بود - به رفتن به یک برنامه ی بهبودی تشویق کنم امروز او به خاطر کاری که کردهام از من سپاس گزار است او به جلساتnaمی رود واز آزادی خود برای انتخاب کردن استفاده می کند بدون آن که من تلاشی برای کنترل زندگی اش داشته باشم .
من به کار بهبودی خود ادامه می دهم و یاد گرفته ام که از خود مراقبت کنم وراه تازه ای برای زندگی پیدا کرده ام .خود را بیشتر دوست دارمو تلاش می کنم تا عزت نفسم را با قاطعیت .درک خونسردی و لذت بردن روزانه از زندگی بهبود بخشم من یاد گرفتم که زندگی کنم و بگذارم تا زندگی کنند و اکنون آرامش بیشتری در زندگی ام تجربه می کنم .
مراقبه ی روزانه :: امروز اهمیت عشق معقولانه را می دانم من با دوست داشتن خودم در عشق ورزیدن به دیگران توانا تر می شوم درست است هر آن چه که می خواهم ندارم اما امروز می دانم هر چه نیاز من است با عشق ورزیدن بدون چشم داشت .بیشتر از آن چه می دهم دریافت می کنم

..........روز پانزدهم .......................صداقت....................................................................................
دوازده قدم برنامه ی نارانان در باره ی صداقت و تغییر رفتارهای مان صحبت می کند صداقت را به عنوان مفهوم بسیار ویسعی که من دیگران و هم چنین فرد معتاد درگیرش هستیم .
پیش از انکه به نارانان راه پیدا کنم علاقه ای به شناخت خود نداشتم .گمتن میکردم فکر کردن در باره ی خودم وقتی مشکلات زیاد زیاد دیگری وجود دارد خود خواهانه است تصور میکردم این وظیفه من است که همیشه مراقب خانواده ام باشم .در برنامهی نارانان بود که متوجه شدم برای تغییر رفتارهایم باید خود را به قدر کافی بشناسم اگر بخواهم به عمق مفهوم صداقت نگاه کنم می بینم که گاهی کار بسیار درد ناکی است من رفته رفته به این درک رسیدم که در ارتباط با دیگران و مخصوصا فرد معتاد نیاز به صداقت دارم .
دریافتم که تا چه حد فریب کا و عذر و بهانه آور شده ام من از صحبت کردن و بحث کردن رودر رو ترس داشتم به همین خاطر از دیگران فرار میکردم برای دوری از بحث و داشتن روابط نزدیک ظاهر سازی می کردم و آرامشی کاذب برای خود ساخته بودم . باکارکرد قدم های چهار و ده به شناخت بهتری از خودم رسیدم و سعی کردم تا به صداقت پاینده باشم دارم یاد می گیرم با دوست داشتن خود و پذیرش مسوولیت هایم به شناخت بهتری از خودم برسم امروز قادرم تا اعمال گذشته ام را ارزیابی کرده ودر آن ها تغییراتی ایجاد کنم
مراقبه ی روزانه ::من با صداقت،دانش و پذیرش به آرامش می رسم .می توانم راه های تازه ای را دنبال کنم . افق دیدم را وسعت بخشم و زندگی بهتری داشته باشم

......... روز شانزدهم....................................رها کردن .................
وقتی برای اولین بار با دوازده قدم نارانان آشنا شدم فهمیدم که مدتی است به احساساتی چون تنفر سرزنش نا امیدی خشم افسردگی و طرد شدگی پناه برده ام پذیرفتن این که فرد معتاد در بحران و خارج از کنترل من است برایم بسیار درد ناک بود برنامه ی نارانان به من آموخت تا روی معتاد تمر کز نکنم و اجازه دهم تا او زندگی خودش را داشته باشد آموختم که لازم است از تلاش برای حمایت او دست بردارم و سعی نکنم تا اورا متقاعد کنم کخ مصرف مواد ش کاری اشتباه است به جای آن نیاز است تا بر روی بهبودی خودم تمر کز کنم .
به تدریج به معنای رها کردن از طریق سه قدم و شعار ها پی بردم با تمرکز بر روی خود .خواندن دعا آرامش و تغییر آن چه می توانم توانستم معتادم را بدون بر عهده گرفتن مسوولیت هایش دوست داشته باشم .
اکنون عجز خود را در برابر مواد وفرد معتاد پذیرفته ام حالا قبول کرده ام که اعتیاد یک بیماری است و اراده و زندگی خود و معتادم را به نیروی برتر سپرده ام و متقاعد شده ام که هیچ کس جز خودم را تغییر نمی توانم داد دست از حمایت نا سالم بر داشته ام و تلاش می کنم حتی در مواقع بحرانی خونسرد باشم
مراقبه ی روزانه :رها کردن با عشق برای من آرامش و رشد به همراه خواهد داشت .امروز با فرد معتاد همدردی می کنم و برایش احترام قایل هستم هرکس را که دوست دارم از بیماریش جدا می کنم و به او اجازه می دهم تا با عواقب مشکلاتی که ایجاد کرده روبرو شود امروز می توانم انتخاب کنم که عشق را اول از همه در زندگی خود جای دهم

......روز هفدهم .................................قدم ها..............
اقرار به این که من در مقابل اعتیاد عاجزم کار آسانی نبود من هنگامی قدم اول را به کار بستم که پذیرفتم هیچ کاری وجود ندارد که من بتوانم انجام دهم تا شرایط را عوض کند و متوجه شدم که کنترل زندگی ام از دستم خارج شده است پذیرش اعتیاد به عنوان یک بیماری مرا از سرزنش کردن خود رها کرد .
کار کرد قدم دوم برای من زیاد سخت نبود زیرا همیشه به نیرو برتر خود ایمان داشتم پذیرفتن قدم سوم کار دشواری بود چون من همیشه به قدرت خود بیسار مغرور بودم بعد از اینکه جذب برنامه ی نارانان شدم اراده وزندگی خود و کسانی که دوستشان داشتم را به نیروی برترم سپردم و احساس رهایی کردم .در قدم چهار باعث شد که حالت ها نقص ها و محدودیت هایم را از فهرستی که شجاعانه و موشکافانه و با نگاهی معنوی به زندگی ام تهیه کرده ام بشناسم .وقتی این فهرست را در پنجم با فرد دیگری مشارکت کردم با او به بحث نشستم و سرانجام پیشنهداتش را پذیرفتم این پذیرش ترس های مرا کمرنگ و به خود قول دادم که رفتارهایم را تغییر خواهم داد من فروتن شدم .
در قدم های شش و هفت آماده بودم تا فروتنانه از نیرو برترم به آن گونه که اورا درک می کردم بخواهم تا نقص های شخصیتی مرا از میان بردارد .تواضع و شهامت زیادی لازم بود تا بدون چشم داشت از کسانی که در فهرست قدم هشت و نه من بود جبران خسارت کنم .
من کار کرد قدم ده را همراه با تراز گیری های روزانه ادامه دادم تا از انباشته شدن زباله های عاطفی در درونم جلو گیری کنم در قدم یازده به نبال رابطه آگاهانه با خداوند از طریق دعا ومراقبه بودم زمانی که به یک بیداری معنوی رسیدم احساس کردم که تنهایی ام نا پدید شده و با قدر شناسی این پیام را به کسانی که خواستار آن بودند انتقال دادم . همان گونه که در قدم دوازده پیشنهاد شده است .
مراقبه ی روزانه ::امروز می توانم دوازده قدم را در زندگی روزانه ام به کار گیرم قدم ها با تغییر دادن رفتار هایم روبرو شدن با ترس هایم سرزنش نکردن خودم ورسیدن به آرامش تغییرات بزرگی در روش زندگی کردنم ایجاد کرده اند امروز من زندگی بهتری دارم

.................. روز هجدهم .............................................تغییرات............
از زمانی که یک نو جوان بودم در به پایان رساندن کار هایی که شروع می کردم ناتوان بودم از کارهای خیلی ساده گرفته تا فارغ التحصیل شدن از دانشگاه به تدریج این باور در من شکل گرفت که نا توان تنبل و بی اراده هستم برای توجیه مشکلاتم آدام های اطراف را سرزنش می کردم آن ها بودنند که در کارم اختلال ایجاده کرده مرا گیج می کردند آن ها نمی دانستند که چه می خواهند لذا مرا از اهدافم منحرف کرده بودند آن ها ارزش من را درک نمی کردند .
من خیلی از خودم اتظار و توقع داشتم فقط کارهایی که بدون نقص انجام داده بودم مرا راضی می کرد کارهای زیادی را شروع کرده بودم اما شجاعت به پایان رساندن آنهارا نداشتم زیرا می ترسیدم که نتیجه بدون نقص نباشد در رفتار با آدم هاب زندگی ام نیز همین حس آزار دهنده ی ناشی از کمال گرایی در من بود هنگامی که فهمیدم پسرم معتاد است شرایط غیر قابل تحمل شد .هیچ کاری نکردم جز سرزنش خود و انتقاد بیشتر از دیگران .
بعد از شرکت در چند جلسه ی نارانان به شناخت بهتری از خودم رسیدم احساس کردم برای بهبودی روابطم نیاز دارم تا خودم را تغییر دهم شروع به تمام کردن کارهایم کردم با وجود اینکه می دانستم شاید نتوانم بهترین نتیجه را بگیرم یا ممکن است نتوانم در محل کارم به عنوان کارمند نمونه شناخته شوم من پیشرفت های بسیار ی به دست آوردم و به خودم به خاطر آنها تبریک می گویم .
مراقبه ی روزانه ::بگذار به خاطر داشته باشم پیشرفتی که من در روابطم دارم از جانب دیگران نیست بلکه به خاطر تغییراتی است که در خودم ایجاد کرده ام بگذار از خودم شروع کنم

[size=medium]روز نوزدهم ..................................... ایمان و امید

ابمان امید مفاهیم معنوی بسیار مهمی در نا رانان هستند این دو مفهوم مکمل یکدیگر ند وبه من کمک کردند تا احساس اعتماد آسایشو لذت را بازیابم .آموختم که بهترین کار این است که با ایمان به زندگی نگاه کنم .چون (ایمان)به من امید به ـآینده می دهد و نیز شهامت اینکه با افکاری مثبت با هر روز زندگی ام روبرو شوم و این امکان را به می دهد تا نگاهی خوش بینانه به زندگی داشته باشم .
بدون ایمان امید هر چیز ی را منفی می دیدم همیشه ناراحت و اقسرده بودم و نمی توانستم چیز های خوبی را در زندگی داشتم را ببینم اعتیاد پسرم مرا به وحشت انداخت تمام چیزهایی که می توانستم ببینم این بود پلیس،جنگ،تصادف،و درگیری با فروشنئگان مواد مخدر و هرج مرج در خانه روزهای من پر از رنج شرم و ترسی بود که مرا از انجام هر کاری ناتوان می کرد و هیچ چیز تغییر نمی کرد .
من زندگی خود و معتادم را به نیروی برتر سپردم . ایمان من به نیروی برتر به این خاطراست که مرا دوست دارد و درک می کند این ایمان به من کمک کرد تا بدون ترس از آینده و ادامه دادن به شرم و خشمی که از گذشته داشته ام بر مشکلاتم غلبه کرده و فقط برای امروز زندگی کنم . هنوز هم نگرانی های زیادی دارم اما می دانم که این ها بخشی ازرشد من هستند .
مراقبه ی روزانه :قدم دوم می گوید "به این باور رسیدیم که ..."این پیام مرا سرشار از ایمان و امید می کند این به من بستگی دارد تا با ابزار هایی که در نارانان به من داده است چراغ ایمان وامید را در زندگی ام روشن نگه دارم .
"فقط برای امروز از خداوند می خواهم مرا از خواست خود آگاه کند و این قدرت را به من بدهد تا خواست اورا انجام بدهم"

..روز بیستم ............................سپاسگزاری
امروز آسمان آبی است روز روشن و زیباست و خورشید به گرمی می درخشد به همین خاطر با دعا از نیروی برترم برای داشتن حال خوب و عزت نفسم سپاسگزاری می کنم و از نیروی برترم برای آرامش ونعمت هایی که به آن رسیده ام قدردانی می کنم .
زمانی را که برای اولین بار در برنامه نارانان شرکت کردم را به یاد دارم و می بینم زندگی ام چقدر پیشرفت کرده است رفتن به جلسات مرا تشویق کرد تا برای داشتن یک زندگی رضایت بخش حی نا امنی ،سردرگمی و ناامیدی را در خودم تغییر دهم احساس می کنم که مادر ، خویشاوند،دوست و همراه بهتری شده ام .من امروز انسان شادتر وجذاب تری هستم .
در لحظات به این می اندیشم که به خاطر موهبت های فراوانی که دریافت کرده ام به اندازه کافی قدر شناس نیروی برتر و برنامه نارانان باشم .آیا به قدر کافی و منصفانه با سنت هفت همکاری می کنم ؟آیا به تشکبل گروه در مناطقی که نیازمند آن هستند کمک می کنم؟امروز وقتی از من دعوت می شود تا در انجمن خدمت کنم به این مساله کاملا آگاه هستم که من باید بخواهم این کار را به خاطر سپاسگزاری و بهای بهبودی خود انجام دهم این به من کمک می کند تا دوازده قدم را تمرین کنم .

مراقبه ی روزانه " من احساس سردر گمی و ناامیدی را به یاد خواهم داشت تا بتوانم سپاسگزاری را در کارهایم قرار دهم با رساندن پیام نارانان،خوش آمدگویی عاشقانه به تازواردین،خدمت کردن و سخاوتمندی در همکاری هایم با انجمن عملا سپاسگزاری کی کنم