تو میروی …

اما بدان چیزی عوض نمی شود

پای ما تا ابد گیر است …

من و تو

شریک جرم یک مشت خاطره ایم …

حال آدم خراب پرسیدن ندارد

اما …

دستانش گرفتن دارد

•

آنگاه که تسلیم آغوشت می شوم

جغرافیایی خلق می شود

به نام آرامش...

اری اینچنین بود برادر
حرفهایم ناتمام ماند
نشد یه قصری بسازم....
دعا میکنم برایت....
خدانگهدار
 

اگر میخواهی حالت همیشه خوب بهشه ، حالت را به حال دیگران گره نزن....

خیالت راحت ...
تو که خوب باشی دیگران هم حالشون خوب هست ...
دوست داری بدونی چقدر برای دیگران مهم و عزیز هستی ؟ 
کافیست چند روزی سراغشان را نگیری ، نه اینکه خودت را لوس کنی ... نه ، هرگز...
فقط چند روز وظیفه سراغ گرفتن از خال دیگران را فراموش کن ...

در این صورت ، یا دلتگ میشوند ، یا فراموشت میکنند . 
اگر دلتنگ و نگرانت شدند قدرشان را بدان و به هر قیمتی شده آنها را کنار خودت داشته باش ...
و اگر فراموشت کردند به راحتی فراموششان کن ...
اینان همانهایی بودند که ترس را به تو اموختند ..!!!  ترس از تنهایی و عدم توجه و تایید ..
آنها بابت نوازش های روحی که تو را میکنند ، بهایش را نقد از تو طلب میکنند . گویا همیشه به انها بدهکاری ...
و این ترس در ناخوداگاهت تو را مجبور میکند تا همیشه راضی شان نگه داری ..
همیشه پروانه بودن برای دیگران ، نشانه ی عقل و انسانیت نیست ....

دلهای ما که بهم نزدیک باشد،
دیگر چه فرقی می کند که کجای این جهان باشیم;
دور باش اما نزدیک...
من از نزدیک بودنهای دور می ترسم...

تمام ‏گوشه‬ های

جهان

را ‫‏بگردم‬

‫‏جیگر‬ گوشه ام

‫‏تویی‬........