آدم های ساده
آدمهای ساده را دوست دارم

همان ها که بدی هیچ کس را باور ندارند.

همان ها که برای همه لبخند دارند.

همان ها که همیشه هستند،

برای همه هستند.

آدمهای ساده را

باید مثل یک تابلوی نقاشی
ساعتها تماشا کرد؛
عمر شان کوتاه است.
بس که هر کسی از راه می رسد
یا ازشان سوء استفاده می کند یا زمینشان میزند
یا درس ساده نبودن بهشان می دهد.
آدم های ساده را دوست دارم.
بوی ناب “ آدم ” می دهند..

---

شاید به این دلیل ادمهای ساده را دوست دارم چون خودم یکی از بارزترین انها هستم و همیشه بخاطر سادگی ام درد زیاد کشیدم وتجربه فراوان بدست اوردم[size=medium]

من بودم وتو

و یک عالمه حرف…

و ترازویی که سهم تو را از شعرهایم نشان می داد!!!

کاش بودی و

می فهمیدی

وقت دلتنگی

یک آه

چقدر وزن دارد…

میخواهم امشب طعم شیرین خواب را از چشمهایت بگیرم
میخواهم فقط برای تو چشمهایم را
نذر باران کنم….

هرچند که دلتنگ تر از تنگ بلورم
با کوه غمت سخت تر از سنگ صبورم
اندوه من انبوه تر از دامن الوند
بشکوه تر از کوه دماوند غرورم

در تو صیادیست با آب و دانه
و هزار چاقوی تیز
و در من
حماقتی است گنجشک وار که
آسوده ام میکشاند بر بام تو...

بعضی آدمها دنیارو زیبامیکنند آدمایی که هروقت ازشون بپرسی چطوری؟میگن خوبم.وقتی میبینن یه گنجشک داره روزمین غذا میخوره راهشون روکج میکنن که اون نپره ...

اگه یخ ام بزنن،دستتو ول نمیکنن بزارن تو جیبشون.

آدمایی که از بغل کردن بیشترآرامش میگیرن تا از چیز دیگه.

همونایین که براتون حاضرن هرکاری بکنن اینا فرشتن توروخدا نگهشون دارید.

تنهاشون نزارین،داغون میشن!

همینها هستندکه دنیاراجای بهتری میکنن دمثل آن راننده تاکسی-ای که حتی اگردر ماشینش رامحکم ببندی بلند میگوید:روزخوبی داشته باشي.
ادمهايي که توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم درچشمشان میشوي،روبرنمیگردانند لبخند ميزنند وهنوز نگاه ميكنند.
دوستهايي که بدون مناسبت کادو میخرندومیگویند این شال پشت ویترین انگارمال توبود.یاگاهی دفتریادداشتی،نشان،کتابی.
آدمهایی که ازسرچهارراه،نرگس نو برانه میخرندوباگل میروندخانه.
آدمهای پیامکهای آخرشب،که یادشان نمیرودگاهی قبل ازخواب ،به دوستانشان یادآوری کنندکه چه عزیزند.
آدمهای پیامکهای پُرمهربی بهانه، حتی اگربا آنها بدخلقي و بيحوصلگي كرده باشي
کسانی که غم هيچكس راتاب نمياورند و تو را به خاطر خودت ميخواهند.

 

اگر با تو بودن خطا است و من گناهکار ،من گناه کردن را با تو دوست دارم...

بی مهری هایت به حساب دلم ، اشکهایم را که در می آوری نیز به حساب چشمانم من این حساب اشتباه را دوست دارم....

ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺍﺷﮑﺎﻝ ﻫﻨﺪﺳﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ :

ﺑﻌﻀﯿﻬﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﻮﺍﺯﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭﮐﺎﺭﯼ ﺑﺎﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ !

ﺑﻌﻀﯿﻬﺎ ﻣﺘﻘﺎﻃﻌﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﺳﻮﻫﺎﻥ ﺍﻋﺼﺎﺏ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺭﻭ ﻣﺦ

ﺁﺩﻣﻬﺎﻫﺴﺘﻨﺪ !

ﺑﻌﻀﯿﻬﺎ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﻧﺪ ﮐﻮﭼﮑﻨﺪ ﻭﻗﺪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﻧﻨﺪ !

ﺑﻌﻀﯿﻬﺎ ﭘﺎﺭﻩ ﺧﻄﻨﺪ ﺍﻭﻝ ﻭ ﺁﺧﺮﺷﻮﻥ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ !
ﺑﻌﻀﯿﻬﺎ ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﻫﻢ ﺩﻭﺳﺸﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ،ﻣﻮﺝ
ﻣﺜﺒﺖ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ !
ﺑﻌﻀﯿﻬﺎ ﻣﺜﻠﺜﻨﺪ ﻫﺮ ﺟﻮﺭ ﻧﮕﺎﻫﺸﺎﻥ ﮐﻨﯽ ﺗﻨﺪ ﻭﺗﯿﺰ ﻭ ﺭﮎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﺗﺎﺑﻠﻮ
ﺧﻄﺮ ﻣﯿﻤﺎﻧﻨﺪ !
ﺑﻌﻀﯿﻬﺎ ﻣﺮﺑﻌﻨﺪ ﭼﺎﺭﭼﻮﺏ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻣﻨﻈﻢ ﻭﺧﺸﮑﻨﺪ !
ﺑﻌﻀﯿﻬﺎ ﻫﻢ ﺧﻂ ﺧﻄﯿﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﻣﺎﯾﻌﺎﺕ ﯾﻪ ﺷﮑﻞ ﻇﺮﻓﺸﻮﻥ ﺩﺭﻣﯿﺎﻥ ﯾﻪ ﺑﺎﺭ
ﺧﻂ ،ﯾﻪ ﺑﺎﺭ ﺗﯿﺰ، ﯾﻪ ﺑﺎﺭ ﺧﺸﮏ ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﺻﻤﯿﻤﯽ !
ﻣﺎﺟﺰﻭ ﮐﺪﻭﻡ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﯾﻢ؟ !!!!!!!!!!!!!!