خدایا تنها به یاری تو امید دارم... رشته ی امیدم را مگسل...
مردم اغلب بی انصاف، بی منطق و خودمحورند...

ولی آنان را ببخش...

اگر مهربان باشی، تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم می کنند...

ولی مهربان باش...

اگر شریف و درستکار باشی،فریبت می دهند...

ولی شریف و درستکار باش...

نیکیهای امروزت را فراموش میکنند...

ولی نیکوکار باش...

بهترینهای خود را به دنیا ببخش حتی اگر هیچگاه کافی نباشد،

و در نهایت می بینی که هر آنچه هست همواره میان "تو و خداوند" است

نه میان تو و مردم...

بهترین دوست، خداست. او آنقدر خوب است که اگر یک گل به او تقدیم کنید دسته گلی
تقدیمتان می کند و خوب تر از آن است که اگر دسته گلی به آب دادیم، دسته گل هایش را پس بگیرد

خدایا...
ما آدمها هر کسی رو دوست داریم و همیشه کنارمونه فراموش میکنم...
دلگیر نباش، شاید گاهی فراموشت کنیم ولی همیشه دوستت داریم...

]

خدایا...

گله ای نیست اگه روزگار

سازش رو هیچوقت با من هماهنگ نکرد...

ولی در پایان سال

ساز زندگی را با پدران هماهنگ کن

تا هیچ پدر و مادری شرمنده فرزندش نشه.

خدایا عاشقان را با غم عشق آشنا کن
ز غم‌های دگر غیر از غم عشقت رها کن
تو خود گفتی که در قلب شکسته خانه داری
شکسته قلب من جانا به عهد خود وفا کن
 خدایا بی پناهم، ز تو جز تو نخواهم
اگر عشقت گناهست ببین غرق گناهم
دو دست دعا فرا برده‌ام بسوی آسمانها
که تا پر کشم به باغ غمت رها در کهکشانها  
چو نیلوفر عاشقانه چونان می‌پیچم به پای تو
که سر تا پا بشکفد گل ز هر بندم در هوای تو
بدست یاری اگر که نگیری تو دست دلم را دگر که بگیرد ؟!
به آه و زاری اگر نپذیری شکست دلم را دگر که پذیرد ؟!