2014-10-02، 05:46
به علت ضعف خاصی که در سرشت انسان وجود دارد، همه ی ما بدون استثناء برای نظر دیگران در مورد خود، اهمیت بیش از اندازه قائل ایم، حال آنکه اندک تعمقی نشان می دهد، که تصویر ما در ذهن آنان در سعادتمند بودن ما تأثیری ندارد.
پس نمی توان به آسانی فهمید که چرا آدمیان هنگامی که متوجه نظر مساعد دیگران می شوند و خودپسندی شان ارضا می گردد، دلشاد می شوند. همان طور که گربه ها از نوازش سر مست می شوند، بر چهره ی کسی که مورد ستایش قرار می گیرد نیز لذتی شیرین نقش می بندد و در صورتی که او را در زمینه ای تحسین کنند که ادعای برتری دارد حتی اگر آن تحسین دروغی آشکار باشد، برایش خوشایند است.
موفقیت یک انتخاب است نه یک اتفاق