2014-12-25، 03:27
تا حالا عادت داشته اید اشیاء بی مصرف را انبار کنید و فکر کنید یک روز شاید به کار بیایند؟
درون خودتان چطور؟
تا حالا خاطره ی سرزنش ها، خشم ها، ترس ها و .... را به خاطر سپرده اید؟
دیگر کافی ست!
شما بر خلاف مسیر کامیابی خودتان حرکت می کنید!
باید جا باز کنید ...،یک فضای خالی، تا اجازه بدهید احساسات و افکار تازه به زندگیتان
وارد شوند.
باید خودتان را از شر چیزهای بی مصرفی که در شما و زندگیتان وجود دارند ؛ رها کنید تا
کامیابی به زندگیتان وارد بشوند.
قدرت این تهی بودن در این است که هر چه آرزویش را داشتید، جذب می کند.
تا وقتی که در جسم و روح خودتان احساسات بی فایده را نگهدارید، نمی توانید جای خالی
برای موقعیت های تازه بوجود بیاورید.
خوبیها باید در چرخش باشند ....
کشوها، قفسه ها، اتاق کار و گاراژ را تمیز کنید.
هر چیزی را که دیگر لازم ندارید دور بریزید...
میل به نگهداشتن چیزهای بی مصرف، زندگی را پر پیچ و تاب می کند.
این اشیاء نیستند که چرخ زندگی شما را به حرکت در می آورند ....
وقتی انبار می کنیم، احتمال خواستن را تصور می کنیم، احتمال تنگدستی را ....
فکر می کنیم که فردا شاید لازم بشوند و نمی توانیم دوباره آنها را فراهم کنیم ...
با این فکر تو دو پیغام به مغز و زندگیتان می فرستید:
که به فردا اعتماد ندارید ...
و اینکه شما شایسته چیزهای خوب و تازه نیستید.
خودتان را از قید هرچه رنگ و روشنایی باخته، برهانید.
بگذارید نور به زندگیتان وارد شود.
درون خودتان چطور؟
تا حالا خاطره ی سرزنش ها، خشم ها، ترس ها و .... را به خاطر سپرده اید؟
دیگر کافی ست!
شما بر خلاف مسیر کامیابی خودتان حرکت می کنید!
باید جا باز کنید ...،یک فضای خالی، تا اجازه بدهید احساسات و افکار تازه به زندگیتان
وارد شوند.
باید خودتان را از شر چیزهای بی مصرفی که در شما و زندگیتان وجود دارند ؛ رها کنید تا
کامیابی به زندگیتان وارد بشوند.
قدرت این تهی بودن در این است که هر چه آرزویش را داشتید، جذب می کند.
تا وقتی که در جسم و روح خودتان احساسات بی فایده را نگهدارید، نمی توانید جای خالی
برای موقعیت های تازه بوجود بیاورید.
خوبیها باید در چرخش باشند ....
کشوها، قفسه ها، اتاق کار و گاراژ را تمیز کنید.
هر چیزی را که دیگر لازم ندارید دور بریزید...
میل به نگهداشتن چیزهای بی مصرف، زندگی را پر پیچ و تاب می کند.
این اشیاء نیستند که چرخ زندگی شما را به حرکت در می آورند ....
وقتی انبار می کنیم، احتمال خواستن را تصور می کنیم، احتمال تنگدستی را ....
فکر می کنیم که فردا شاید لازم بشوند و نمی توانیم دوباره آنها را فراهم کنیم ...
با این فکر تو دو پیغام به مغز و زندگیتان می فرستید:
که به فردا اعتماد ندارید ...
و اینکه شما شایسته چیزهای خوب و تازه نیستید.
خودتان را از قید هرچه رنگ و روشنایی باخته، برهانید.
بگذارید نور به زندگیتان وارد شود.
خدایا چه کسی تو رادراغوش گرفته که اینچنین ارامی؟ Д Ŧ Ŀ ã s