آدم ها مي آيند گاهي در زندگي ات مي مانند
گاهي در خاطره ات ...
آن ها كه در زندگي ات مي مانند همسفر مي شوند
آن ها كه در خاطرت مي مانند كوله پشتيِ تمامِ تجربياتت براي سفر
گاهي تلخ ، گاهي شيرين ،  گاهي با يادشان لبخند مي زني، گاهي يادشان لبخند از صورتت برمي دارد
اما تو لبخند بزن
به تلخ ترين خاطره هايت،  حتي بگذار همسفر زندگي ات بداند هرچه بود؛
هرچه گذشت ،
تو را محكم تر از هميشه و هرروز براي كنار او قدم برداشتن ساخته است .
آدم ها مي آيند و اين آمدن بايد رخ بدهد تا تو بداني آمدن را همه بلدند اين ماندن است كه كه هنر مي خواهد.