· احساس من هنگام جبران خسارت چه بوده است ؟ چه چیزهایی آموختم ؟

کاملا شضخصی

28_زیباترین وباارزشترین احساسم هنگام جبران خسارتهایم،احساس همدلی وهمدردی ویکی بودن باشخص خسارت دیده بود،احساس شکرگزاری ازخداوند بابت دیدن برق رضایت درچشمان طرف مقابلم،وپس از آن احساس رهایی وآزادی،رهایی ازاحساس گناه وخجالت وعذاب وجدان که سالهاباخودم حمل کرده بودم،دیگراشتغال فکری نداشتم واز عذاب وجدان نجات پیداکرده بودم وازآن احساسهای بد که مدتها باخودم حمل میکردم رهاشده بودم مسئولیت پذیری ام راکاملاحس میکردم همینطورحال کسانی راکه بمن خسارت زده بودند وجالب اینکه باجبران خسارت کردن هایم آنهاراهم قلبأمیبخشیدم.دیگرمنتظرنیستم که کسی هم بایدوحتمأازمن جبران خسارت بکند.
طعم بهبودی رابعدازهرجبران خسارتی کاملا حس میکنم.
خوشحالم که قدمهایم راباکمک خداوندو مشورت باراهنمایم به درستی وباصداقت وشهامت کارمیکنم ،درزمان جبران خسارت فروتنی راکاملاحس میکنم وصداقت رامیبینم وشهامت رامیفهمم و باورم برای ادامه راهم بهتروقویتر میشود آموختم که هرکاری که انجام میدهم چه مثبت وچه منفی،نتیجه آنراخواهم دید باجبران خسارت به یک نشاط وآرامش خاص وغیرقابل توصیف رسیدم ومهمترازهمه اینکه یادگرفتم گذشت داشته باشم ودیگرخسارت نزنم،دلی را نشکنم ورابطه ای رابخاطرخودخواهی وخودمحوری ام خراب نکنم،نقش خودم رادرکارهایم ببینم ومسئولیت اعمالم رابپذیرم،ودرهرحالی که هستم مشورت کرده وکاردرست راانجام دهم.?

در شروع جبران خسارت سنگینی یک احساس سنگین داشتم که چه پیش خواهد آمدو هزاران تصویر ذهنی
که مرا به پرتگاه بی توجهی می‌کشاند. ولی خداوند قدرت انجام کا ری داد که برای من سخت بود
بعد از انجام کار گویی یک بار اضافی از احساس گناه و خجالت را دوشم برداشتند.احساس سبک بالی