· آیا نیاز به تأمل و مشورت با راهنمای خود را قبل از آغاز جبران خسارت ، تشخیص می دهم ؟ آیا در هیچ شرایطی بواسطه تعجیل وشتاب در جبران خسارت باعث بروز خسارات جدیدی شده ام ؟ آن شرایط چه بوده اند ؟

در قدم هشت ما فقط لیست تهیه میکنیم بدون پیشداوری که چطور قرار است از این افراد یا موسسات جبرذان خسارت کنیم و تازه در قدم 9 هم فقط باید با رابطه تنگاتنگ با راهنما و مشورت با او جبران خسارت کنم نه با کله خودم

ما نباید در این قدم افراط کنیم بعضی از ما به شکلی در این قدم افراط می کنیم .ما نمی توانیم صبر کنیم و می خواهیم هر چیز را درست کنیم .غافل از اینکه ممکن است باعث صدمات جدیدی شویم مانااگاه وغافل به پیش می رویم ونزد همسر ودوستان به عدم درستکاری خود اعتراف می کنیم وترسهایمان را بی دلیل بیشتر هم کنیم
وبا یک روز سر زده وارده اتاق صاحب کار خود می شویم وبه اعلام می کنیم که معتاد هستیم وبه او میگویم که تا به حال از راهای خیلی زیرکانه مقادیر زیادی پول از او اختلاس یا حیف ومیل کردیم ما اگر سعی کنیم بدون مشورت با راهنما ی خود وبدون طرح برنامه جبران خسارت کنیم ممکن است باعث خسارت جدیدی بشویم

بعضی از ما ممکن است هنوز فکر کنیم که اصولاً انسان خوبی هستیم و اینکه هرگز به کسی جز خودمان صدمه نزده ایم . اگر واقعاً در مورد اینکه چه کسانی در فهرست جبران خسارت ما می گنجد ، گیج شده ایم ، یا بطور مبهم می دانیم که مثلاً خانواده ما باید در این فهرست باشد اما دلیلش برای مان روشن نیست ، احتمال اینکه مسئله ای را نادیده گرفته باشیم یا انکار ما خیلی قوی باشد ، زیاد است . بعضی مواقع ما قادر به دیدن واقعیت بعضی مسائل یا بعضی شرایط نیستیم ، حتی اگر سالها از بهبودی ما گذشته باشد . پیشنهادی که اکثر ما به آن عمل می کنیم آن است که : اگر فکر می کنیم به کسی جبران خسارت بدهکاریم ، اما شرایط و دلایل ان را بخاطر نمی اوریم ، به هر حال نام او را در لیست خود بنویسیم . بعضی اوقات دلیل و شرایط را بعداً به یاد می آوریم . ما باید در حال حاضر بهترین کاری را که از دستمان در رابطه با کارکرد این قدم بر می آید را انجام دهیم . با راهنمای خود تماس بگیریم و به کار بر روی بهبودی خود ادامه دهیم . به قول معروف (( الهامات تازه ای خواهد شد )) ما باید روشن بینی خود را حفظ کنیم تا هر زمان که اگاهی بوجود آمد ، بتوانیم آن را بپذیریم . در خاتمه باید گفت که اغلب ما کارکرد این قدم را عقب می اندازیم چون تمایل به جبران خسارت از یک دسته افراد را نداریم . زیرا یا از آنها رنجش داریم و یا حتی تصور تماس با آنها برایمان وحشت آور است . لازم است که ما این قدم را شروع کنیم و نام این افراد را حتی اگر مطمئن نباشیم که می توانیم از آنها جبران خسارت کنیم در فهرست خود بنویسم . اگر در مواردی جبران خسارت کار درست و بی خطری نباشد ، راهنمای مان به ما خواهد گفت که چه کاری باید انجا دهیم .

قدم هشت برای نوشتن خسارت ها است .وجبران مربوط به قدم نه می باشد .قدم هشت ما را برای خسارت نزدن آماده می کند .ما را با نواقصی که باعث خسارات می شود آشنا می کند ،و خود نوشتن لیست اقرار ، پذیرفتن خطا وخسارت است .و در قدم نه با کمک و همکاری راهنما است که اقدام به جبران می کنیم

2_بیماری ومرضم راپذیرفته ام همچنین نداشتن سلامت عقلم رامیدانم که خیلی ازاوقات خودمحورمیشوم گاهاعجول شده وصبرم راازدست میدهم دریچه افکارم بسته شده وفکرم دیگرخوب کارنمیکند به همین دلیل هم است که قبل ازانجام هرکاری باراهنمایم مشورت میکنم.من درقدم 8فقط بایدلیست صدماتی راکه زده ام راتهیه کنم وهیچگونه پیش داوری درموردجبران خسارت نکنم ،جبران خسارت درقدم 9میباشد آن هم بامشورت وصلاحدید راهنمایم نه باکله وفکربیمارخودم وبدون هرگونه خودمحوری کردن .
درضمن جبران خسارتهایم نبایدبخاطر تجدیدخاطره وراهی برای برقراری دوباره رابطه ولذت طلبی وسوءاستفاده وراه باز کردن برای خسارت زدن های جدید باشد.
مامیخواهیم الگوهای رفتاری غلط واشتباه خود را اصلاح کنیم.
مادرقدم9بانظرراهنمایمان خودراآماده میکنیم برای جبران کردن خسارتهایی که لیست کرده ایم آن هم باصبروتأمل ومشورتی که باراهنمایمان انجام میدهیم وطبق صلاحدید او وآن هم جبران خسارتهایی که راهنمایمان صلاح بداند وخودمان به هیچ عنوان به تنهایی وشتابزده عمل نمیکنیم.
دراین قدم اصلا قرارنیست ازکسی جبران خسارت کنیم بلکه فقط باید ازخداوند کمک گرفته ولیستی ازتمام کسانی که به آنهاصدمه زده ایم راتهیه کنیم.
مافقط برای امروز زندگی میکنیم.?