2015-01-26، 07:07
دقت کرديد..
بعضی از آدما مثل یه آپارتمان اند؛
مبله، شیک، فانتزی،....
اما دو روز که توش میشینی دلت تا سر حدِ مرگ می گیره. میخوای هر جوری که شده هرچی سریع تر بزنی بیرون.
بعضیها هم مثل یه قلعه اند؛
خودتو میکشی تا واردشون بشی بعد میبینی اون تو هیچ چی نیست جز چند تا سنگِ کهنه و رنگ و رو رفته و تا دلت بخواد گرد و خاک و تار عنکبوت.
اما...
بعضی از آدمها اما مثل یه باغ قدیمی اند؛
میری تو و مدام قدم می زنی، نگاه می کنی،
عطر ها رو بو می کنی، رنگ ها رو تماشا می کنی، میری و میری، سیر نمیشی.... آخری در کار نیست، به دیوار که رسیدی، بن بست نیست. میتونی در باغ بگردی و بگردی بدون اینکه هیچ چیش برات تکراری شه و...
راستی چه آرامشی داره همنفس بودن با کسی که عمق سینه اش، سرشار از عطرِ گلهای سرخه و بهار نارنج.
خوش به احوال کسانی که باغ قدیمی خود را پیدا کردند....
بعضی از آدمها اما مثل یه باغ قدیمی اند؛
میری تو و مدام قدم می زنی، نگاه می کنی،
عطر ها رو بو می کنی، رنگ ها رو تماشا می کنی، میری و میری، سیر نمیشی.... آخری در کار نیست، به دیوار که رسیدی، بن بست نیست. میتونی در باغ بگردی و بگردی بدون اینکه هیچ چیش برات تکراری شه و...
راستی چه آرامشی داره همنفس بودن با کسی که عمق سینه اش، سرشار از عطرِ گلهای سرخه و بهار نارنج.
خوش به احوال کسانی که باغ قدیمی خود را پیدا کردند....
موفقیت یک انتخاب است نه یک اتفاق