23بهمن زندگی در زمان حال

«از گذشته پشیمان بودیم، از آینده واهمه داشتیم و درباره زمان حال خود آنقدر هم هیجانزده نبودیم.»

کتاب پایه

v

تا وقتی التیامی را که با کارکرد قدمهای دوازدهگانه رخ میدهد تجربه نکنیم، بعید است جملهای صادقانهتر از جمله بالا را پیدا کنیم. بسیاری از ما وقتی به NA میآییم، سر خود را از روی خجالت پایین میاندازیم، درباره گذشته فکر میکنیم و آرزو میکنیم که به گذشته بازگردیم و آن را تغییر دهیم. خیالات و انتظارات ما درباره آینده شاید آنقدر عمیق باشد که در اولین ملاقات خود با کسی که می‌خواهیم با او ازدواج کنیم، احتمالاٌ از خود می‌پرسیم که باید هنگام طلاق از کدام وکیل استفاده کنیم. تقریباً هر تجربهای باعث میشود چیزی از گذشته را به یاد آوریم یا آینده را مجسم کنیم.

زندگی در زمان حال ابتدا دشوار است. ظاهراً افکار و ذهن ما متوقف نخواهد شد. ما برای لذت بردن از وقت خود مشکل داریم. هر وقت متوجه میشویم افکار ما بر چیزی که همین حالا اتفاق میافتد، متمرکز نیست، میتوانیم دعا کنیم و از خداوندی مهربان برای رهایی از افکار درونی خود کمک بخواهیم. اگر افسوس گذشته را میخوریم، امروز با تغییر شیوه زندگی خود در صدد جبران برمیآییم؛ اگر از آینده واهمه داریم، امروز با احساس مسئولیت زندگی میکنیم.

با کارکرد قدمها و دعا کردن در مواقعی که درمییابیم در زمان حال زندگی نمیکنیم، متوجه خواهیم شد که آن دوران مانند سابق تکرار نمیشود. ایمان به ما کمک میکند تا فقط برای امروز زندگی کنیم. ما ساعت ها یا حتی روزهایی را سپری کردهایم که به جای گذشته تأسفبرانگیز یا آینده هولناک کاملاً به زمان حال توجه کردهایم.

v

فقط برای امروز: وقتی کاملاً در لحظه زندگی میکنم، از خوشیهایی که در غیر این صورت شاید از من فرار کنند، استقبال میکنم. اگر مشکل دارم، از خداوند مهربان کمک میخواهم.

23 بهمن
يك شخصيت موهومي از قديم در من وجود داشته كه گاهي در درونم فرياد مي‌زند، زود باش دیگه. زودتر كاري بكن. يالا از دیگران عقب افتادی. دیگران بردند

و خوردند. امروز اين دشمن قديمي و خرابکار را مي‌شناسم. او به قدري در زندگيم خرابكاري ایجاد كرده است، كه اعتماد کردن به او و وسوسه‌های فکری به او، یک دیوانگی باور نکردنی است. مي‌دانم اگر يك لحظه به او فرصت بدهم، طبق معمول برای صدمین‌بار مرا دچار اشتباه و خطا خواهد كرد. امروز فقط به خودم فرصت مي‌دهم كه تا با راهنمايم مشورت كنم. اگر وي نبود با سایر دوستان قديمي در برنامه مشورت خواهم كرد. آيا فهميده‌ام كه مشكلات به آرامي و با دورانديشي از بين مي‌رود؟ آيا مي‌دانم كه آدم‌هاي موفق مشاورين خوبي هم داشته‌اند؟ آيا می‌دانم احساسات گذرا هستند فقط باید صبر کرد؟ آیا قادر هستم بدون ایجاد خشم و مشت گره كردن و دندان نشان‌دادن، مشكلاتم را رفع و مسائل را حل كنم؟ امروز با تسليم شدن به اراده‌ی خداوند و با صبوري و آرامش نتايج معجزه آساي برنامه‌ی خودیاری را مي‌نگرم!
به تنهايي هيچ قدرتي نداريم!

ما با استفاده از هوشمان نمیتوانیم هوشیار شویم
بسیاری از اعضایانجمن به کسانیکه از لحاظ عقلانی خیلی خودمحورهستد، میگویند: (( اره، ما هم مثل شما بودیم یعنی انقدر باهوش بودیم که به خودمان اسیب رساندیم....... بین خودمان بماند، فکر میکردیم قدرت مغزمان برای برتر بودن از همه ادمها کافی است))
از دیدگاه بیل
حتی با استعدادترین ذهنها هم در برابر بیماری اعتیاد و الکل بی دفاع هستند. من با استفاده از هوشم نمیتوانم هوشیار شوم. دارم سعی میکنم یادم بیاید که هوش ویژگی خدادادی است که من میتوانم از ان استفاده کنم. یک لذت، مثل استعداد داشتن در رقص، نقاشی یا نجاری، این ویژگی مرا از دیگران برتر نمیکند و ابزاری قابل اعتماد برای بهبودی نیست زیرا قدرتی بزرگتر از من هست که سلامت عقل را به من بازمیگرداند و ضریب هوشی بالا یا مدرک دانشگاهی در این باره هیچ تاثیری ندارد
بازتابهای روزانه-الکلیهای گمنام-۲۳ بهمن

23 بهمن اندیشه امروز a day at a time

اگر چه آمدن ما به برنامه و گروه فقط جهت کنار آمدن با مساله خاصی بود ولی به زودی دریافتیم که در برنامه علاوه بر رهایی یافتن از مواد مخدر و اعتیاد نوعی دیگر از رهایی را نیز تجربه می کنیم . و آن آزادی امکان زیستن یک زندگی واقعی بدون احساس ترس و درماندگی می باشد . ما آموختیم که راه حلها در وجود خود ما می باشند . آموختیم که با کمک خداوند بزرگ قادریم که زندگی خود را غنی تر ، شادتر و آرامتر نمائیم .
آیا من از شکل بدترین دشمن خود به شکل بهترین دوست خود تغییر کرده ام ؟
آیا من بخاطر رهایی خود سپاسگزار هستم ؟
رهایی از تنهایی ، اعتیاد ، از ورشکستگی روحانی ، از ترس ، از غرور ، از نومیدی ، از توهم ، از بی هویتی ، رهای از هلاکت و ...
من بخاطر این رهایی سپاسگزارم و بخاطر زندگی جدید خود که تمام نقاط را با صلح و آرامش و چیزهای خوب پر کرده است متشکرم .

" بخاطر تمام آزادی هایم متشکرم "

کپی از این مطلب فقط با ذکر نام سایت www.forum.banianbehboodi.ir مجاز می باشد.

---

23 بهمن
من همیشه به دوستانم و غریبه ها نگاه می کنم و در قبال آنها اظهار نظر می کنم. " او خیلی جذابتر بنظر می رسد اگر ...
یا " برای انجام دادن آسانتر میشد اگر..."
قدم دهم یاداوری روزانه، برای رها شدن از چنین افکاری است.
به من یادآوری می کند تا به تعهد ترازنامه خود ادامه دهم و وقتی اشتباه می کنم بدون معطلی آنرا بپذیرم. هر روز می توانم به خودم نگاه کنم و تصمیم بگیرم چه پیشرفتی داشته باشم. چطور امروز می توانم رشد کنم؟تا پیایان امروز چه کاری برای بهبود و پیشرفت خود می توانم انجام دهم؟ آیا چیزی هست که می توانم آنرا بیاموزم؟ آیا بحران ( مبارزه ای )هست که با آن روبرو شوم؟ آیا یک سری ترسهای قدیمی و کهنه وجود دارند که بتوانم آنها را تجربه کنم؟ قدم دهم به من یادآوری می کند با خودم صادق باشم ، به پیشرفت خود آگاه باشم، اشتباهات خود را بپذیرم و فرصت های رشد یافتن در امروز را تشخیص دهم.


یادآوری امروز


وقتی که طبق ترازنامه خود مسیرم را دنبال کنم، مجبور نیستم مدتها بترسم که در یک موقعیت مبهم و نامعلومی که به سادگی نشأت گرفته از انکار می باشد، واقع شوم. وقتی این ترازنامه را به نیروی برترم واگذار می کنم، می دانم که بسوی رهایی حرکت می کنم.
یک انسان هرگز نباید از اینکه در اشتباه بود شرمگینت باشد، چرا که به عبارت دیگر، او امروز داناتر از دیروز خود است.