2016-02-21، 11:20
متاسفانه، برنامه ها و رویاهای ما اغلب متوقف می شوند، تنها به این دلیل ساده ای که ” وقت نداریم” یا ” خیلی استرس داریم”. شغل ما، کارهای روزمره ی ما و نگرانی های ما بر اشتیاق ما پیشی گرفته است. ما تمایل داریم که احساس نماییم گیر کرده و راکد هستیم، با جریان عادی قابل پیش بینی خسته شده و با مسئولیت هایمان تحلیل می رویم.
خدایا چه کسی تو رادراغوش گرفته که اینچنین ارامی؟ Д Ŧ Ŀ ã s