2015-01-16، 01:57
برای من خود ارضایی به معنای فرار از واقعیت است و مثل یک داروی مخدر روان گردان و روحیه گردان عمل میکند.
در من این فرار به دو شکل بود: در ابتدا خود ارضایی جنبۀ ذهنی نداشت. این احساس فیزکی منجر به خالی شدن ذهن من و پناه بردن به خلوتگاهی شد که در آن از فکر و اندیشه دور بودم. من همة ارتباطم را با دنیا، دیگران و خودم از دست می دادم. با این کار از اضطراب های درونی و محیطی فرار میکردم و راه نفوذ غم را بر خود میبستم. ولی خیلی طول نکشید که بالاخره خود ارضایی به صورت دوم در آمد و من بطور دائمی بوسیله تصورات کنترل می شدم واز تصاویر شهوت انگیز استفاده میکردم و در ذهنم با یک شریک جنسی مجازی رابطه برقرار می کردم. این نوع دوم خلأ عاطفی مرا پُر میکرد و جایگزین روابط من میشد. نمیدانستم که برقرار کردن رابطۀ جنسی با شخصی در درون خودم، باعث میشود که از خودم جدا شوم. هردو نوع خود ارضایی، چه با عکسها و چه بدون آنها راهی برای فرار از خودم بود. هر بار که این عمل را انجام میدادم بیشتر خودم را از همه جدا میدیدم و از تنهایی خود وحشت میکردم. این یکی از نشانه های اعتیاد جنسی ما است. من داشتم به آرامی خودم را از دست میدادم.
ادامه دارد...
