2014-03-27، 05:00
من لاله آزادم خود رویم و خود بویم .
دردشت مکان دارم هم فطرت آهویم .
آبم نم باران است فارغ زلب جویم .
تنگ است محیط آن جا در باغ نمی رویم
از خون رگ خویش است گر رنگ به رخ دارم .
مشاطه نمی خواهد،زیبایی رخسارم
بر ساقه خود ثابت فارغ ز مدد کارم
نی در طلب یارم نی در غم اغیارم
"اندکی صبر سحر نزدیک است"