2014-12-30، 01:09
یام امروزبعد از تمام شکست ها، شروع های ناموفق و همه سعی و تلاش ها، عاقبت جرقه های امید زده شد.
"فقط برای امروز" تمام چیزی بود که به آن نیاز داشتم. طی سال ها در تلاش برای قطع مصرف نیکوتین ناموفق بودم. وقتی با جلسات نیکوتینی های گمنام آشنا شدم امید اندکی به موفقیت برای قطع مصرف داشتم. همین امید اندک اکنون بیش از هفت سال است که موثر واقع گردیده است. اکنون رها از نیکوتین زندگی می کنم و بابت آن شکرگزارم. هر روز صبح با گفتن: خدایا از این که یک روز دیگر را با تو شروع می کنم سپاسگزارم روز را شروع و شبها قبل از خواب با گفتن: از این که یک روز دیگر با تو همراه بودم شکرگزارم روز را به پایان می رسانم و اعتیادم را به او می سپارم. در ابتدا،لازم بود رنج ناشی از قطع مصرف و وسوسه را که گاهی واقعا شدید بود بپذیرم. من بر این باور بودم که اعتیادم را به خدا واگذار کنم و آن را پس نگیرم.
برای امروز، بر لحظه اکنون فکر می کنم و شکرگزار نعمت ها خواهم بود.