2015-02-15، 07:05
وقتي بگويم ما عاجزيم يعني هنوز دست اويزي براي برگشت دارم يعني هنوز نپذيرفتم که زندگيم اشفته شده.اما وقتي به زبون ميارم يعني اقرار ميکنم راه رو براي رهاي باز ميکنم يعني سند ميزنم که من در مقابل افکار واحساساتم عاجزم وبه تنهاي نميتوانم اقرار کردن و پذيرفتن دروني به من کمک ميکنه تا ماهيت بيماريم را رسوا کنم.و از ان بخش از بيماريم که منو از بيماريم جدا ميکنه رها بشم صداقت داشتن باعث ميشه که ديوار انکار خراب بشه
موفقیت یک انتخاب است نه یک اتفاق